Professor Hubert Rampersad distantieert zich van regering-Santokhi/Brunswijk

Ingezonden:

Met het aantreden van de regering-Santokhi/Brunswijk had ik gehoopt dat er nu eindelijk - na 50 jaar grootschalige corruptie in Suriname - een nieuwe wind in het nieuwe normaal in Suriname zou gaan waaien. Een nieuwe wind van ‘good governance’, integriteit, geen racisme, eenheid in verscheidenheid, innovatie, duurzame economische ontwikkeling en duurzame werkgelegenheid in het voordeel van alle Surinamers.

Echter, bij de start van deze nieuwe regering blijkt nu al sprake te zijn van grootschalige corruptie met betrekking tot politieke benoemingen en vriendjespolitiek. Zo zijn er familieleden, vrienden, ministers en adviseurs benoemd die niet de vereiste kennis, ervaring en skills hebben om Suriname duurzaam te redden. Het gaat ook bij deze regering niet om kennis, maar om kennissen. Alleen personen die geld aan de VHP en ABOP hebben gesponsord zijn gefaciliteerd.

De nieuwe regering schroomt er ook niet voor om de statuten van Staatsolie te wijzigen om familie en vrienden binnen dit bedrijf te positioneren om te kunnen sjoemelen met de olie-inkomsten. De vrouw van de president heeft zelfs 5 functies in de nieuwe regering toebedeeld gekregen, terwijl ze niet over de juiste kwalificaties beschikt. Het ziet er dus naar uit dat het Surinaamse volk weer wordt belazerd. Dit gaat al 50 jaar zo door en er komt maar geen verandering hierin, ondanks de mooie verkiezingsbeloftes van Santokhi. Hij continueert het leengedrag van Bouterse en Hoefdraad met de olievondsten als onderpand, in plaats van te focussen op massale exportgerichte productie om zo de koers te stabiliseren/ reduceren en de economie duurzaam te ontwikkelen. Het land wordt dus door boekhouders gemanaged.

De president beseft helaas niet dat het gevaarlijk is om uitsluitend op de olie-industrie te focussen, terwijl olie over 10 tot 20 jaar mogelijk obsolete zal zijn. Dit getuigt van gebrek aan een duidelijke strategische visie van de president en zijn adviseurs.

Zijn hoop is ook op de Hindostaanse diasporagemeenschap in Nederland gevestigd. Kan iemand hem alsjeblieft vertellen dat deze Hindostanen in Nederland hem mooie dingen beloven, maar niet gek zijn om hun geld massaal in Suriname te investeren.