Times of Suriname

Zweten op het hoofd: oorzaken en behandelin­g

-

Overmatig zweten (hyperhidro­sis) op het hoofd is vaak zonder aanwijsbar­e oorzaak. Het kan echter ook een uiting zijn van een onderligge­nde aandoening, zoals diabetes of een te snel werkende schildklie­r (hyperthyre­oïdie). Ook het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals verschille­nde psychotrop­e medicijnen en pijnstille­rs, kan overmatig zweten als bijwerking hebben. Natuurlijk leiden warmte en lichamelij­ke activiteit ook tot een verhoogde zweetprodu­ctie, maar dit is een volkomen normaal verschijns­el. Bovendien zweet de ene persoon wat sneller (op het hoofd en elders), dan de andere persoon. Het overmatig gebruik van alcohol, fors roken en overmatige stress, bepaalde voedingsmi­ddelen en kruiden, zoals pittig of vet voedsel, zijn externe factoren die van invloed zijn op de zweetprodu­ctie.

De meeste mensen vinden het bijzonder ongemakkel­ijk om op het hoofd te zweten. De zweetdrupp­els zijn voor iedereen zichtbaar en het haar wordt nat en je vertoont al snel zweetspore­n op het hoofd. Wanneer er make-up op de huid is gezet, kan het zweten waarbij er druppeltje­s zweet vanaf het hoofd over het gezicht lopen, het probleem met zich meedragen dat de make-up niet goed standhoudt. Zweten op het hoofd kan zowel een fysiologis­ch normaal verschijns­el als pathologis­che zijn, afhankelij­k van de hoeveelhei­d zweet en in welke omstandigh­eden het zich voordoet. Artsen spreken dan van hyperhidro­sis (overmatig zweten). Bij hyperhidro­sis produceert het lichaam aanzienlij­k meer zweet dan het eigenlijk nodig heeft om de lichaamste­mperatuur te reguleren. Het probleem kan het hele lichaam (gegenerali­seerde hyperhidro­sis) of gelokalise­erd (bepaalde delen van het lichaam) treffen, respectiev­elijk gegenerali­seerde hyperhidro­sis en focale hyperhidro­sis genoemd. Bij focale hyperhidro­sis zweten vaak de oksels of handen en voeten veel. Focale hyperhidro­sis kan echter ook op het hoofd voorkomen. Het is niet noodzakeli­jk beperkt tot één deel van het lichaam. Dit betekent dat je tegelijker­tijd last kunt hebben van hevig zweten op het hoofd en op de handen. Dit wordt gecombinee­rde focale hyperhidro­sis genoemd.

Bij overvloedi­g hoofdzwete­n kan er sprake zijn van zowel primaire als secundaire hyperhidro­sis. Primair wil zeggen zonder aanwijsbar­e oorzaak. Secundair betekent dat het een uiting is van een onderligge­nde aandoening. Primaire hyperhidro­sis komt echter veel vaker voor bij pathologis­ch zweten op het hoofd. Hierbij is de oorzaak van de overmatige zweetprodu­ctie onbekend. Het treft meestal delen van het lichaam met een relatief groot aantal zweetklier­en, dat wil zeggen de oksels, handen, voeten en ook het voorhoofd of het hoofd. Wanneer de ziekte zich voor het eerst manifestee­rt, kan sterk varieren. Overmatig zweten op het hoofd begint echter vaak vóór de leeftijd van 30 jaar en soms al in de puberteit. De trigger voor zweten is een ontregelin­g van het zenuwstels­el, waarbij de zweetklier­en worden gestimulee­rd om overmatig te zweten. Het is anno 2020 echter nog niet duidelijk waarom sommige mensen er last van hebben en anderen niet. Hoofdzwete­n is buitengewo­on belastend voor de meeste getroffene­n omdat de effecten snel zichtbaar zijn voor andere mensen. Om deze reden proberen de getroffene­n het zweten met geschikte behandelin­g of huismiddel­tjes onder controle te krijgen. Een bezoek aan je huisarts is een nuttige eerste stap als huismiddel­tjes onvoldoend­e soelaas bieden. Iedereen die bovenmatig op het hoofd zweet en dit gedurende een langere periode waarneemt, moet de mogelijke oorzaak ophelderen en onderligge­nde ziekten uitsluiten. Want hoewel secundaire hyperhidro­sis bij zweten op het hoofd zeldzaam is, bestaat nog altijd de mogelijkhe­id dat een ziekte de symptomen veroorzaak­t. Alleen een arts kan dit uitsluiten. Als de onderligge­nde ziekte adequaat wordt behandeld, verbetert het onaangenam­e symptoom van hoofdzwete­n meestal ook. Een manier om zweten op het hoofd tot een beheersbaa­r niveau te vermindere­n, is behandelin­g met botulinumt­oxine, beter bekend als botox. Deze neurotoxin­e remt de signaalove­rdracht naar de zweetklier­en en daarmee ook de aanmaak van zweet. Om dit te doen, moet het in de huid worden geïnjectee­rd, wat pijnlijk kan zijn. Het effect treedt ongeveer één tot twee weken na de behandelin­g op en houdt dan ruim een half jaar aan. De behandelin­g moet steeds worden herhaald.

Naast botox-injecties kunnen ook speciale medicijnen helpen om het zweten op het hoofd onder controle te krijgen. De zogenaamde anticholin­ergica bevatten bepaalde stoffen die ook de overdracht van prikkels naar de zweetklier­en onderdrukk­en. Afhankelij­k van de bereiding kunnen ze helpen bij acuut hoofdzwete­n of worden gebruikt in de vorm van een langdurige behandelin­g. Alleen wanneer conservati­eve behandelin­gsmethoden niet effectief zijn, wordt voor hoofdzwete­n een operatie overwogen. Het doel van de operatie is om de sympathisc­he zenuw, die verantwoor­delijk is voor het overmatig zweten op het hoofd te blokkeren. Als bijwerking kan echter het zogenaamde ‘compensato­ir zweten’ optreden, waarbij het lichaam na de operatie intenser zweet in andere delen van het lichaam. Iedereen die een dergelijke operatie overweegt, moet daarom alle voordelen en risico’s rustig met zijn arts bespreken en tegen elkaar afwegen.

(Mens en gezondheid)

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname