Surinaamse Lichtvaard Maatschappij

Ingezonden:

O, wat kunnen sommigen toch lichtvaardig omgaan met hetgeen hen van een broodje voorziet!

In 1989 besloten de piloten van het Amerikaanse Eastern Airlines in staking te gaan. Toen ze besloten het werk te hervatten waren er geen banen meer voor hen. Eastern Airlines sloot de deuren. Einde illusie voor de werknemers die dachten hun werkgever onder druk te kunnen zetten. Eastern Arlines behoorde op dat moment tot de Grote vier Amerikaanse vliegmaatschappijen.

Momenteel worden in Nederland de vakbonden voor het blok gezet door de KLM-directie. Het personeel moet 5 jaar inleveren. Terwijl dit artikel wordt geschreven ligt het lot van de maatschappij in hun handen. Maar de deal is duidelijk: teken of leave it. KLM is de oudste luchtvaartmaatschappij ter wereld opererend onder dezelfde naam. Zij behoort tot de vijf grote luchtvaartmaatschappijen in de wereld.

Ik sta daarom versteld dat in Suriname het personeel van de kleine SLM, de durf heeft looneisen te stellen op een moment dat het bedrijf stijf staat van de schulden, en feitelijk failliet moet worden verklaard. Ruim 100 miljoen Amerikaanse dollar is men verschuldigd aan eisers. Sommigen zijn van mening dat het geen probleem mag zijn. De schuldeiser zou namelijk de Surinaamse overheid zijn, die haar SLM nooit failliet zou laten verklaren.

Maar is dat wel zo?

Naar mijn mening kan het personeel van de SLM beter water bij de wijn doen. First of all is zijn eis om het salaris op te trekken naar de nieuwe koers van de US dollar asociaal. Snappen de personeelsleden niet dat hun bedrijf verlieslatend is? Daartegenover staan er tientallen Surinaamse bedrijven die wel winst maken maar waarvan de personeelsleden begrijpen dat ze nu even pas op de plaats moeten maken willen ze hun brood blijven behouden.

Daarnaast moeten de SLM’ers zich ervoor schamen, dat ze de Surinaamse belastingbetaler willen laten opdraaien voor hun eisen, na jaren geen belastingen te hebben afgedragen. Oplichting heet het, wanneer je klanten luchthavenbelasting laat betalen, maar dit niet afdraagt zodat de gemeenschap daarvan gebruik kan maken om haar lasten te betalen. Disi na fufuru! En ondanks dit al jaren gaande is, toch nog looncorrectie eisen? Dan fa dan!

Trouwens. Voor zover niet bekend is, laten wij even uit de doeken doen, dat de SLM niet alleen Surinaamse schuldeisers heeft. Diverse openstaande rekeningen zijn er nog bij toeleveringsbedrijven in binnen- en buitenland. Ook staan diverse landen te springen om hun overvliegkosten te ontvangen van de SLM.

Deze hele situatie doet mij denken aan kippen in een kippenhok. Kippentelers hebben geleerd dat je de punt van de snavel van kippen moet vijlen. Anders pikken ze elkaar dood met hun scherpe snavel. Indien de kippenteler niet handelt, gaat zijn bedrijf kapot.

Kortom. Een beetje ingetogenheid van de SLM’ers zou op haar plaats zijn. Tevredenheid en dankbaarheid dat wij als belastingbetalers niet eisen dat het bedrijf wordt opgedoekt, zou op haar plaats zijn. Tot dan zijn al hun eisen onterecht. Of zoals enkelen van ons hebben opgemerkt de afgelopen dagen: ze moeten ermee ophouden te proberen van een kale kip veren te plukken.

Luchtvaardicus (Echte naam bekend bij de redactie)