Ode aan twee Surinaamse judopioniers Eren wie ere toekomt
In de eerste week van november heeft Suriname twee judopioniers het tijdelijke met het eeuwige zien verwisselen. Het gaat hierbij om Ralph Frans van Keeken (64 jaar) en Edward Everhard Murray (86 jaar). De eer die Judoclub Sonkei heeft gehad, is judolessen te mogen hebben gehad van deze twee onvervangbare judomeesters.
Shies Madhar OLY belandde er met zijn dertien jaartjes bij de Hajime Tigers. Hij zou nog heel veel van Ralph leren qua judo, doorzettingsvermogen en discipline; minimale ingrediënten voor de Olympische Spelen van Los Angeles 1984. Van Sensei Murray kreeg Shies enkele trainingen tijdens de Centrale Trainingen van 1986.
Martin Redjodikromo kwam als negenjarige jochie bij de Hajime Tigers van Ralph van Keeken terecht. Hard werken en positief resultaat behalen, is waarop hij bij elke training de nadruk legde. Maar er was ook gezelligheid bij de strenge leermeester op momenten waarop je dat niet verwachtte. De leuke uit- en thuiswedstrijden met FransGuyanezen kunnen heel veel Tigers van toen, die over de hele wereld zijn verspreid, zich goed herinneren. En natuurlijk moesten we voor vertrek naar trainingskamp te Zanderij 1 of Berlijn, in elk geval waar er voldoende fugufugu baanzand, rode lateriet en het bruine water van de savanne was. Keiharde trainingen die de cohesie van het team alleen maar versterkten, waardoor je dus goed gemotiveerd en goed getraind naar het toernooi afreisde. De vele successen bleven dan ook niet uit. De opdracht van Ralph was simple, zorg ervoor dat je je tegenstander Ippon gooit, zodat de referee je geen andere score kan geven. Krijg je het niet, dan doe je het nog een keer, je moest het gewoon perfect doen. Voor oneerlijkheid en onoprechtheid was Ralph niet te vinden.
Eddy Murray behaalde zijn zwarte band op 30 maart 1969; toen werd dat examen voor het eerst in Suriname afgenomen. Hij was trainer bij Judoclub Kodokan, nadat hij had overgenomen van Andre Kamperveen. Enkele klinkende namen die hieruit zijn voortgekomen zijn Lucien Snip en Ricardo Elmont (RIP). Bij de judotechnieken, moest het puntje op de i; precies zoals hij dat aangeleerd had van zijn judomeesters. Eenvoud en punctualiteit waren de meest opvallende karakteristieken van Sensei Murray, wat hij ook doorgaf aan zijn pupillen. Een andere levensfilosofie die de leermeester van Judoclub Kodokan overdroeg, was het leiden van een gezond leven, middels gezonde voeding. Judoclub Kodokan werd medio jaren 80 van de vorige eeuw overgenomen door Regillio van Eer; Sensei Murray vond in hem een geschikte opvolger. Van Eer hield de club tot 1994 draaiende.
Als trainers van Judoclub Sonkei zijn we dankbaar dat we kwalitatieve judolessen van deze onvervangbare Surinaamse judogrootheden hebben gekregen. De wijze levenslessen tijdens de vele uren van trainingen hebben bijgedragen aan ons functioneren binnen de maatschappij. Wij zullen proberen het judonalatenschap van Sensei Ralph en Sensei Murray zo goed mogelijk over te brengen aan de nieuwe generatie Surinaamse judoka’s die door de deuren van Sonkei zullen lopen. Bij leven is er altijd een begin en dat geldt ook voor een judowedstrijd. Van nature komt er aan het leven een onaangekondigd eind, terwijl het bij judo vast is met Sore- Made: einde wedstrijd. Waka bun, unu sa miti baka.
Namens Judoclub Sonkei wensen wij de familie en overige nabestaanden heel veel sterkte toe. Wij danken de beide judogrootheden voor de vele opofferingen om ons en vele anderen de bushidoprincipes aan te leren.
Judoclub Sonkel
Advertentie