Eczema herpeticum symptomen, oorzaken en behandeling

Eczema herpeticum wordt meestal gezien als een complicatie van constitutioneel eczeem, waarbij de huid geïnfecteerd raakt door het herpes simplex virus (HSV). Deze boosdoener is bekend van de koortslip. Mannen en vrouwen van alle leeftijden kunnen eczema herpeticum krijgen, maar het wordt vaker gezien bij zuigelingen en kinderen met constitutioneel eczeem. Andere risicofactoren voor eczema herpeteticum zijn psoriasis en ernstige brandwonden. De symptomen van eczeema herpeteticum bestaat uit de aanwezigheid van met vocht gevulde huidlaesies die zweren. Het getroffen gebied is vaak het hoofd- en nekgebied en de romp van het lichaam. De aandoening kan gepaard gaan met koorts, vermoeidheid en gezwollen lymfeklieren. Door toediening van antivirale middelen kan de ernst van de infectie verminderd worden. De prognose voor eczema herpeticum is in veel gevallen goed. Maar de uitkomst is ook afhankelijk van je algehele gezondheidstoestand en de ernst van de infectie.

Eczema herpeticum is een complicatie van constitutioneel eczeem, ook wel atopisch eczeem genoemd. Hierbij is de huid geïnfecteerd met een virus dat ook de bekende koortslip veroorzaakt: het herpes simplex virus. Het wordt gekenmerkt door koorts en groepen jeukende blaasjes.

Eczema herpeticum staat ook bekend als ‘Kaposi’s varicelliforme eruptie’ omdat het oorspronkelijk werd beschreven door Kaposi in 1887. Deze arts vond namelijk dat de tekenen veel weg hadden van waterpokken.

Wanneer het herpes simplex virus in een huidlaesie van een persoon met constitutioneel eczeem terechtkomt, veroorzaakt het eczema herpeticum. Het is een ernstige en potentieel levensbedreigende infectie. Het komt soms ook voor bij mensen zonder eczeem bij wie de huidbarrière getroffen is. Daarom is de term ‘Kaposi’s varicelliforme eruptie’ beter. De meeste gevallen van eczema herpeticum zijn het gevolg van herpes simplex virus type 1 of 2. Soms zijn er andere virussen in het spel, zoals coxsackievirus A16 (de veroorzaker van hand, voet- en mondziekte, niet te verwarren met mond- en klauwzeer). HSV heeft - net als ieder ander virus - buiten het menselijk lichaam slechts een korte levensduur. Iemand raakt besmet met dit virus door direct huid- of slijmvliescontact (zoenen, seksueel contact) met een persoon die is geïnfecteerd of soms ook via bepaalde gebruiksvoorwerpen. Eczema herpeticum ontstaat meestal tijdens een eerste episode van herpes simplex-infectie (primaire infectie of

Mannen en vrouwen van alle leeftijden kunnen eczema herpeticum krijgen, maar het wordt vaker gezien bij zuigelingen en kinderen met constitutioneel eczeem. Dit komt doordat de huidbarrière bij patiënten met constitutioneel eczeem minder effectief is; de huid is vaak stuk en daardoor vatbaar voor infecties. Atopici lijken voorts verminderde immuniteit voor een herpes infectie te hebben. Eczema herpeticum begint met jeukende en/of pijnlijke blaren, die vaak optreden in groepjes. Voorkeurslocaties zijn het gezicht en de hals. De (pussige) blaasjes gaan in een later stadium over in korstjes en erosies. In zeldzame gevallen manifesteren de blaasjes zich over het gehele lichaam. Bij een eerste infectie met het virus, voelt de patiënt zich vaak ziek, is er vaak koorts en zijn de lymfeklieren gezwollen. De laesies genezen over een periode van 2-6 weken. Meestal wordt alleen de huid en andere oppervlakkige delen van het lichaam geïnfecteerd. In zeldzame gevallen kunnen inwendige organen geïnfecteerd raken, zoals de longen, de lever en de hersenen (herpes-simplex-encefalitis).

Het atopisch eczeem, een potentieel dodelijke HSVinfectie kunnen ontwikkelen in de door eczeem aangedane huid, is behandeling te allen tijde geboden. De aandoening wordt beschouwd als één van de weinige dermatologische noodgevallen. Door toediening van antivirale middelen kan de ernst van de infectie verminderd worden. Tegelijk kan het aantal dagen dat de persoon met de infectie rondloopt aanzienlijk worden bekort. Snelle en adequate behandeling met antivirale medicatie doet de kans op een ziekenhuisopname afnemen. Een secundaire bacteriële huidinfectie met stafylokokken of streptokokken wordt behandeld met een systemisch antibioticum. Raadpleeg een oogarts als een ooglid of oog geïnfecteerd is geraakt of wanneer dit vermoed wordt.

(Mens en gezondheid/Foto:

Huidziekten.nl)