laRegione

Piove governo ladro

- Di Fausto Boffi

Amico mio, siamo alle solite. Se t’an disat? Dipend da che “solite” ta intendat.

Fa mia parè da mia capì. Ta l’oo già dii l’altra volta. Cumincium vegan asee e, cumè sempru devum pür ciapasala cun quiadun, anca parché sem mia bun o podum mia dag la colpa a quiecoss che l’è nisun.

Ta ghee resun. E lora ta vegn vöia da di: “Ma sti istituziun”. Se i è sü a fa? Püsee che fam sentì impotenti (mia cumè quii là) o peec anca mò, quasi quasi prisunee.

Cert che in un certu sensu, ma piasaria decid nüm... ta ghee ‘n ment: “Il padrone sono mè”? Scolta, amico mio, regordas che i em metü sü nüm, almenu quii che cumanda... (digal a nisün ma magari quii sübit sot o anca püsee ’n giò, i cumanda püsee da quii che sta sü… püsee ’n sü! Mah…!

Fa mia ’l pulemic... lasa perd e cerca da capì che anca lor i fa tüt quel che i pò e piantala lì da pensà da vess, anca se in dal nos pinin, al centru dal mund. Al mund l’è mia dumà tò, ma anca di altri e, se ta fa nagot, anca me.

Capisi che sa po vecc pagüra e denta da tì ta vegn vöia da sbotà, da dì… (al disi mia). Invece bisögna vess bun da vif insema e cun gl’altri, che l’è mia la stesa roba.

Amico mio, anca la gramigna la seca. Basta mia lasala cres anca mò. Demig a trà al scior Dante che al ma insegnaa da mia mulà ’l mazz: “Ch’i’ ho veduto tutto il verno prima lo prun mostrarsi rigido e feroce poscia portar la rosa in su la cima”.

Newspapers in Italian

Newspapers from Switzerland