เที่ยวสวนมัลเบอร์รี่ใกล้กรุง

บรรยากาศยามนี้ไปจนจดปลาย กุมภาพันธ์ปีหน้า ในหมู่ผู้ประกอบการด้าน อุตสาหกรรมท่องเที่ยว เขาถือเป็น ฤดูกาลท่อง เที่ยวหรือ Peak Season ที่คนโลกตะวันตก จะหนีหนาวมาเที่ยวไทย ส่วนคนไทยจะนิยมเที่ยว หาไอเย็นตามภูผาอีสานหรือดงดอยทางภาค เหนือ

ยิ่ ง รั ฐ บ า ล สร้างแรงจูงใจ ด้วย การเพิ่มมาตรการลด หย่อนภาษีเงินได้ จาก ค่าใช้จ่ายในภาคบริการ เช่น ธุรกิจนำาเที่ยว หรือ ธุรกิจโรงแรมเฉพาะ ภายในประเทศ โดยมีใบ กำากับภาษีที่ถูกต้อง แสดง ก็จะได้รับการลด หย่อนจากการคำานวณปีละ 15,000 บาท เพิ่ม เป็น 30,000 บาท ภายในสิ้นปีนี้ ก็ยิ่งเสริมความ คึกคักขึ้นมาได้อีกระดับหนึ่ง

แต่หากมองอีกมุม...คนไทยเราใช่ว่าจะมี กำาลังจับจ่ายเหมือนกันหมดทุกคน ที่จะบินไปกิน ไปเที่ยว จ.เชียงใหม่ หรือปางอุ๋งแถว ๆ ปาย จ.แม่ฮ่องสอน กระทั่งภูเรือและเชียงคาน จ.เลย ผมจึงอยากแนะนำาว่า สำาหรับคนที่เบี้ยน้อยหอย น้อย และเวลาน้อยในการคิดเดินทางท่องเที่ยว ไม่ ต้องไปไกลกันถึงขนาดนั้นหรอกครับ

แค่ อ.มวกเหล็ก จ.สระบุรี ก็มีอะไร ดี ๆ ให้เห็น และอยู่ห่างกรุงเทพฯประมาณ 130 กิโลเมตร ไปตามเส้นทางถนนมิตรภาพจากนั้น ให้เลี้ยวซ้ายเข้าไปตามทางหลวง 2089 ซึ่ง เชื่อมสู่ ต.ลำาพญากลาง ที่นี่มีแหล่งท่องเที่ยว มากมายสองรายทาง อาทิ น้ำาตกเจ็ดสาวน้อย ไร่กุสุมา ผู้บุกเบิกเป็นรีสอร์ทแห่งแรกเมื่อ 40 ปี ก่อนในย่านนี้ ไร่องุ่นภูนวพันธุ์ ที่ปลูกองุ่นไร้เมล็ด มีลา การ์เด้นท์ รีสอร์ท กลางผืนป่าอดีตดง พญาไฟเก่า

เส้นทางสายนี้เหมาะสำาหรับการขับรถ เที่ยวแบบครอบครัว หรือขี่จักรยานเที่ยวแบบ เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมซึ่งเหมาะสุด!

เมื่อไม่นานมานี้ผมก็เลือกไปเที่ยวชายป่า แถบนี้ในวันที่ลมหนาวเริ่มพัดผ่าน จึงได้สัมผัสไอ อุ่นที่กรุ่นออกมาจากราวป่า ขณะที่แนวภูเขาเหนือ ปลายป่าขึ้นไป ต่างถูกห่อหุ้มด้วยกลุ่มเมฆหมอก ดูแล้วมันชวนให้สดชื่นอย่างบอกไม่ถูก

จาก อ.มวกเหล็ก ไปอีกราว 17 กิโลเมตร ผ่านอุทยานแห่งชาติเจ็ดสาวน้อย ประมาณ 2 กิโลเมตร ตรงนั้นจะเป็น ฟาร์มสายทอง ซึ่งตั้ง อยู่ในเขต ต.หนองย่างเสือ แหล่งท่องเที่ยวเชิง เกษตรอีกแห่งหนึ่งของละแวกนี้

ป้าสายสุณีย์ สุวรรณดี เจ้าของฟาร์ม เล่าว่า มีพื้นที่อยู่ 7 ไร่ แต่ก่อนเคยทำาเป็นฟาร์ม โคนม ต้องตื่นมารีดนมแต่เช้า จบแล้วก็ต้องเลี้ยง ขุนโคต่อเพื่อให้ได้นมคุณภาพ พอตกบ่ายก็รีดอีก เป็นรอบที่สอง เสร็จแล้วยังต้องเอานมที่ได้ไปส่ง ศูนย์แปรรูปเป็นแบบนี้ทุกวันจะไปไหนก็ไม่ได้

“มีอยู่วันหนึ่งลูกสาวเกิดมาเห็นโคนมที่ หมดสภาพแล้วถูกนำาไปฆ่าเพื่อเอาขึ้นไปขายก็ รู้สึกสงสาร จึงลงทุนไปซื้อต้นหม่อนจากโครงการ หม่อนไหมที่เชียงใหม่มา 2 ต้น ให้แม่เพาะขยาย พันธ์ุเพื่อจะได้เลิกเลี้ยงโคนม โดยไม่ต้องเหนื่อย มากเกินไป แล้วก็ไม่ต้องขายโคที่เคยให้คุณเข้า โรงเชือด”

ป้าสายสุณีย์เริ่มปรับเปลี่ยนการดำาเนิน ชีวิตตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ด้วยการขยายพันธ์ุต้นหม่อนซึ่งเป็นพืชในตระกูล “มัลเบอร์รี่” เหมือนที่นำามาต้ม ทำาหม่อนไหมทางภาคเหนือและ อีสาน โดยเริ่มตอนกิ่ง ทำากัน สองคนกับลูกชาย ใช้เวลา 2 ปี ก็เริ่มให้ผลผลิตสามารถหมุน เวียนเก็บเกี่ยวได้ตลอดทั้งปี

จากนั้นก็นำามาคัดแยก ส่วนหนึ่งขายเป็นผลมัลเบอร์รี่ สด อีกส่วนนำาไปแปรรูปเคี่ยว เป็นนำ้ามัลเบอร์รี่บรรจุขวด กับ เป็นแยมและซอสบรรจุขวดสำาหรับใช้กินกับ ขนมปัง ส่งขายให้องค์การส่งเสริมโคนม อ.มวก เหล็ก บางส่วนเก็บไว้ขายหน้าฟาร์มแก่นักท่อง เที่ยวที่ไปเยี่ยมชมสวนทุกวัน

ขณะเดียวกันก็ปลูกพืชสวนครัวประเภท พริก มะเขือ มะละกอ ไว้กินเองบ้างขายตลาดนัด หน้าอำาเภอบ้าง วันไหนชาวบ้านมีงานก็เอาไปช่วย ตามกำาลัง

สองแม่ลูกคู่นี้เป็นได้ทั้งเกษตรกร นัก แปรรูปและนักบรรจุภัณฑ์ พร้อมนักขาย นักการ ตลาด และประชาสัมพันธ์ โดยคนเพียงสองคนที่ ไม่จำาเป็นต้องพึ่งใคร

ถึงอยากชวนให้ไปเที่ยวช่วงหนาวปลาย ปีที่ไม่ต้องไปไกลกรุง!.

บริสุทธิ์ ประสพทรัพย์