Hello! (Thailand)

‘เราเป็นผู้จัด เราต้องเก็บความลับ เราไม่มีสิทธิ์เอาเรื่องใครไปพูดต่อทั้งสิ้น หรือต่อให้ใครโจมตีเรา เราก็ยอม’

-

คนเดียว ไม่มีใครช่วย เพราะฉะนั้นลูกก็ต้องทำของลูก ไป เป็นลายเซ็นของลูก” คุณจิ๋มบอกลูกสาวคนเก่ง

สว่ นผลงานของค­ณุ จม๋ิ ทค่ี ณุ จา๋ ชน่ื ชอบกม็ อี ยไู่ มน่ อ้ ย เลยทเี ดยี ว “สว่ นใหญจ่ า๋ ชอบงานทแ่ี มท่ ำตอนจา๋ ยงั เดก็ เพราะรู้สึกว่าเป็นงานที่เปรี้ยวกว่างานทั่วไป และเพลง ละครกเ็ พราะมาก เมอ่ื กอ่ นแมจ่ ะมผี กู้ ำกบั คใู่ จคอื ลงุ จง๋ั (เริงศิริ ลิมอักษร) จ๋าชอบเก้าอี้ขาวในห้องแดงที่อาตั้ว (ศรัณยู วงษ์กระจ่าง) เล่น อาญารัก สามใบไม่เถา เบญจรงค์ห้าสีก็ชอบ วิธีทำไตเติ้ลก็มีดีไซน์ดูทันสมัย ทำให้เรากล้าที่จะอยู่นอกกรอบ แบบเดียวกับที่แม่ไม่ เคยอยู่ในกรอบมาแต่ไหนแต่ไร ละครคนแก่อย่างวัย ตกกระแม่ก็ทำได้ รู้สึกว่างานของแม่เปิดโลกให้เรา ทำให้ที่ผ่านมาจ๋าไม่ค่อยกลัวพลาด มีอะไรใส่ไปก่อน ลองดไู มเ่ ปน็ ไร อยา่ งนอ้ ยเราไดท้ ำสง่ิ ทเ่ี ราอยากทำ เรา ไดเ้ ลา่ สง่ิ ทเ่ี ราอยากเลา่ ”

เรื่องเล่าจากก้นครัว

ช่วงปีท้ายๆ ในอเมริกา คุณจ๋าเพิ่มเติมสีสันใน ชีวิตด้วยการเรียนทำอาหาร และเมื่อจบแล้วก็หุ้น กับเพื่อนที่นั่นทำธุรกิจเคเทอริ่ง ทำให้เธอมีความ สามารถในกา­รทำอาหาร บราวนี่ที่เธอทำขายสร้าง ตำนานด้วยการเป็นบราวนี่ที่ขายหมดเร็วชนิดที่ไม่มี ใครทำลายสถิติที่เธอทำไว้ได้เลยทีเดียว

“ที่มันหมดเร็ว เพราะจ๋าอบน้อยค่ะ” เชฟกึ่งสมัคร เล่นตอบอย่างถ่อมตัว “วันแรกอบแค่สองถาดเอง 16 ชิ้นเต็มที่ ก็เลยหมดเร็ว ทีนี้พอหมดคนก็เริ่มถามหา จน เป็นปรากฏการณ์ว่าต้องแจกบัตรคิว มีคนไปรอร้าน เปิด จ๋าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร­ถึงขายดี อาจเป็น เพราะจ๋าทำด้วยความตั้งใจและใส่ใจ คนทำอาหารถ้า ตั้งใจจะทำให้รสดี และจ๋าตั้งใจกับมันมาก เพราะผ่าน มือเราหมดทุกชิ้น ตีเอง ห่อเอง ขนเอง ทุกอย่างทำเอง หมด จ๋าว่าคนสัมผัสได้ถึงความตั้งใจนี้ นี่คือขนมที่เรา ทำให้เพื่อนกิน แล้วจ๋าทำมาจนวันนี้สี่ปีแล้ว ก็ยังขาย หมดตลอด นี่จ๋าเบรกมาสอง­เดือน ขอพักก่อนเพราะทำ มาสี่ปีติดกัน เดี๋ยวค่อยกลับไปเริ่มใหม่”

นอกจากบราว­นี่ คุณจ๋ายังทำคุกกี้ออกมาในนาม Yossie Bistro และขณะนี้ก็มีอีกแบรนด์ในชื่อ Yossie Bhinto “ช่วง Covid-19 จ๋ารู้สึกว่าคนอยากทาน­อาหาร อร่อยๆ จากที่เป็นแค่ Yossie Bistro ก็เพิ่มเป็น Yossie Bhinto เป็นอาหารรสมือแม่ ที่ขายดีก็มีไก่สับปลาเค็ม มะมว่ งดอง หมทู อดจม้ิ แจว่ อกี ไมน่ านจะมขี นมปงั ออก มาเพม่ิ ดว้ ย”

ด้านคุณจิ๋มก็มีรสมือเหมือนกัน เรียกว่าเชื้อไม่ทิ้ง แถวจริงๆ และเมนูเด็ดของคุณแม่จิ๋มที่เป็นที่เลื่องลือ ก็คือ ไข่พะโล้ ซึ่งเรื่องนี้คุณจิ๋มบอกเราว่าเคล็ดลับของ เธอก็ไม่มีอะไรมาก ขอเพียงมีความใส่ใจและทำกับ ข้าวเป็นก็พอ

“เราไม่ใช้หมูสามชั้น แต่เป็นกระดูกอ่อน ใช้เวลา เคี่ยวในหม้อหุงข้าวไฟฟ้าหนึ่งคืน เพื่อให้เข้าเนื้อ ซึ่ง ถ้าเป็นคนใส่ใจและทำกับข้าวเป็นก็ไม่ยากหรอก”

“จ๋าโตมากับอาหารรสมือแม่ เมื่อก่อนด้วยความที่ แม่ทำอาหาร เรามีของกินตลอด จ๋าก็เลยไม่ทำ แต่จะ ทานของอร่อยตั้งแต่เด็ก และรู้ว่าอะไรอร่อย สามารถ ชิมและปรุงได้ เรามีเซนส์ตรงนั้น แต่ก็ไม่ทำ จนไปอยู่ เมอื งนอกไมม่ คี นทำอาหารให­ท้ าน อยากกนิ สตไู กท่ แ่ี ม่ ทำ ก็จะโทร.มาขอสูตรจากแม่ แม่ก็สอน เราก็ค่อยๆ ฝึกทำมาเรื่อยๆ ทีนี้ก็มาถึงจุดที่เราอยากทำอ­ะไรที่ยาก ขน้ึ ๆ แตค่ วามสามารถเ­ราไมพ่ อ ดว้ ยความทจ่ี า๋ เปน็ คน อยากรอู้ ะไรตอ้ งทำสดุ ตวั กเ็ ลยขอแมเ่ รยี นทำอาหาร”

“เขาเป็นคนทานย้ากยากนะ ไม่ทานผักผลไม้ ตอนที่เขามาขอก็ยังงงว่าเรียนได้ยังไง แต่ในเมื่อ อยากเรียนก็เรียน เพราะเราไม่ได้เลี้ยงลูกแบบบังคับ ว่าต้องทำตามเส้นทางที่ขีดไว้ แต่ถ้าตรงไหนไม่โอเค เราต้องสอนต้องพูด หลักๆ คือให้เขาตัดสินใจเอง เพราะเดี๋ยวเราก็ไม่อยู่แล้ว เขาต้องตัดสินใจด้วย ตัวเขาเอง

“ทุกวันนี้ไม่มีอะไรต้องห่วงลูกแล้ว เพราะเขาก็ แต่งงานแล้ว สามีก็ดี งานก็ดี ไม่อดตาย มีน้องชาย อีกคนก็ดูแลกันไป ทุกอย่างเป็นไปตามเวลา­ของมัน เราทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็จบ เราทำอะไรไ­ม่ได้มากไปกว่า นี้แล้ว”

“สิ่งที่แม่ย้ำมากที่สุดคือ อดทน คุณจ๋าช่วยผสม

“อย่าหยาบคาย สำคัญมาก เพราะเราพูดออกไป จากปากเราค­ำหนึ่ง คนได้ยินกี่คน คนไปพูดต่ออีกกี่ คน มันมีแต่จะทำให้เราเสื่อมเสีย ไม่น่ารัก” คุณแม่ วัยเจ็ดสิบเอ็ดกะรัตกล่าว

“ก็มีพูดบ้างแหละ แต่น้อย ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เราผ่าน ชีวิตได้ง่ายมาก เพียงแต่คนไม่ค่อยคิดถึงจุดนี้ เพราะ การที่เรามารยาทดีกับคนอื่น เราให้เกียรติเขา เขาก็ ให้เกียรติเรา ทำให้คนที่เขาด่าเราก็ด่าได้ไม่เต็มปาก เพราะเรามีมารยาท หรือเขาจะเกลียดเราก็ต้องมีข้อ ยกเว้นบ้างแหละ ซึ่งเรื่องที่แม่สอนอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่ โตหรอื เปน็ คำคมอะไร แตจ่ า๋ วา่ เรอ่ื งเลก็ ๆ นอ้ ยๆ เหลา่ นท้ี ำใหช้ วี ติ เรางา่ ยขน้ึ เยอะ และสง่ิ ทแ่ี มพ่ ดู เสมอเลยก็ คอื เราเปน็ ผจู้ ดั เราตอ้ งเกบ็ ความลบั เราไมม่ สี ทิ ธเ์ิ อา เรื่องใครไปพูดต่อทั้งสิ้น หรือต่อให้ใครโจมตีเรา เราก็ ยอม ใครอยากพูดอะไรพูดไปเลย แต่การที่เรายังอยู่ ตรงน้ี กเ็ ปน็ บทพสิ จู นว์ า่ เราเดนิ มาถกู ทาง”

“ทุกคนเชื่อใจ เวลาใครมีอะไรก็มาปรึกษา ก็รู้สึก ภมู ใิ จวา่ เราเปน็ ผใู้ หญท่ เ่ี ดก็ ยงั ไหวอ้ ย”ู่ คณุ จม๋ิ พดู พลาง ยม้ิ

“จ๋าได้เรื่องการเขียนมาจากแม่ แม่เคยเขียนบท ละครด้วยนะคะ จ๋าถึงยุให้แม่เขียนประวัติตัวเอง เพราะทุกวันนี้ มยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช คือ ตำนาน คุณสร้างตำนานของ­คุณแล้ว คุณต้อง live it, own it เพื่อที่ประวัติชีวิตที่แม่เขียนจะได้เป็นตัวอย่าง ที่ดีในการทำงาน­และการใช้ชีวิตของคนรุ่นต่อไป แต่ เขาไม่ยอม” ลูกสาวแอบฟ้อง

“จริงๆ แล้วใจตัวเองยังไม่นิ่ง พอหวนนึกถึงปั๊บ เราจะชะงัก ไม่เขียนต่อแล้ว ไม่อยากคิดแล้ว ก็เลยยัง ไม่ทำ แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่ทำ ก็บอกตัวเองว่าเขียนอะไร ทิ้งไว้ ตายไปลูกจะได้มีอ่าน” คุณจิ๋มอธิบายเหตุผล

ในวัย 71 ปี ต้องเรียกว่ากาลเวลาทำ­อะไรคุณจิ๋ม ไม่ได้เลย เธอยังคงงามสง่าและมีสุขภาพที่แข็งแรง เป็นที่รักของลูกๆ และคนในวงก­ารบันเทิงไทยอย่าง สนิทใจ แม้ว่าคุณจ๋าจะบอกเราว่า ทุกวันนี้คุณแม่มัก จะสงสัยว่าตัวเองป่วยอยู่เป็นประจำ

“แม่พยายามหาโร­คประจำตัวตลอดเวลาค่ะ ไป หาหมอ หมอก็บอกว่าแข็งแรง มีแค่ช่วงที่พ่อเสียที่มี เป๋ๆ หน่อย ต้องคอยดูแลแค่นั้น แต่ว่าจริงๆ แล้วเขา แข็งแรงค่ะ แม่จะชอบมาบอก­ลูกว่าเมื่อเช้าแม่เดินได้ แค่ 30 นาทีเอง แล้วแม่ก็เดินอีก 20 นาที โห...แม่ เดินนานกว่าเราอีก ลูกเดินแค่ 15 นาทีเอง (หัวเราะ)”

จนถึงวันนี้ทั้งคุณจิ๋มคุณจ๋าก็ยังเป็นคุณแม่คุณลูก ที่บอกรักกันทุกวัน และใกล้ชิดกันแบบปราศจา­กช่อง ว่างระหว่างวัยเลยทีเดียว

“เราสองคนบอ­กรักกันทุกวัน ด้วยความที่บ้านเรา อยู่ในรั้วเดียวกัน เวลาเขาจะไ­ปทำงานก็เดินมากอด และบอกว่ารัก จนทุกวันนี้เราไม่มีอะไรจะพูดค่ะ จะมี ก็แค่ประโยคเดียวคือ แม่รักลูก”

อย่าใจร้อน”

Newspapers in Thai

Newspapers from Thailand