SARSICI
Sharon Van Etten'ın önceki albümleri gibi, 2014'teki Are We There'de kafası bağımlılığa dayalı eski bir toksik ilişkiyle meşguldü. Yeni albümün giriş parçasında adeta itirafla günah çıkarıyor, I Told You Everything'le travmatik geçmişini dinleyiciye değil halden anlayan bir partnere anlatıyor. Bu müzisyenin ızdırap içinde olduğunu onaylasa da bir yandan artık yeni biri olduğunu gösteriyor. Değişim Remind Me Tomorrow'da kendini açıkça gösteriyor. Sharon, gitarından uzak; vızıltılar, piyano ve retro synth'lerle beraber. Bu arada belirtelim, Van Etten, müzik dünyasında tıngırdatmayı bırakıp elektroniğe kayan tek sanatçı değil elbette. Coldplay, Maroon 5 gibi birçok grup ve sanatçının aralarında anlaşmışçasına elektroniğe geçiş yaptıkları gün gibi ortada. Birkaç yıldır var böyle bir şey ancak Sharon'ın bazıları gibi çıkar için bunu yaptığını söylemek haksızlık olur. Tabiri caizse koyunluk söz konusu değil yani hatta bu yeni hal ona mükemmel uymuş. Zamansız melodiler, sözsel bir içebakış, yanık ses, 80'lerin neşeli günleriyle talihsizlik arasında dönüp duran bir his... Albümün öncü teklisi Comeback Kid, hatalı gençlik yıllarını, düzensiz ritim ve synth'le harmanlıyor. Malibu ise 20'nci yüzyılın sonlarının nesiline kırmızı arabayla saygı duruşunda bulunuyor. Akılda kalıcı, Springsteen'imsi Seventeen ise ayrı bir olay. Ruh gibi bir parça olan Jupiter 4, ürkütücü bir Amerikan havası olaraksa Memorial Day. Sharon Van Etten şimdiki zaman üzerine kara kara düşünüyor ya da eski günlere özlem duyuyor, olsun çıkarılacak şey belli: Van Etten bu iddialı albümde hırsını ve yeteneğini gösteriyor, uzun yıllar playlistler'in favorisi olacağa benziyor.