SESSİZ ÇIĞLIK (ÇOCUK TACİZLERİ) -3
ÇOCUKLAR HAYIR DİYEBİLMELİ:
Taciz yaşamış çocuklarla yapılan görüşmelerde, çocukların tacizcinin tuzağına düşmeye başladığı ilk andan itibaren ‘hayır’ diyemediği ortaya çıkmıştır. Çocuğun ‘hayır’ demesi karşısında anne-babanın çocuğun bu ‘hayır’ına saygı duyması ve bunu ‘evet’e çevirmek için çaba harcamaması gerekir
ÇOCUK TACİZLERİNDE BİLİNEN YANLIŞLAR: 1. Yanlış: Tacizciler, genellikle bekar ve yalnız yaşayan problemli kişilerdir
Çocuklara yönelik tacizlerde bulunan kişilerin yüzde 80’inin çevresinde hiçbir sorunu olmayan ve çoğunlukla evli erkeklerden oluştuğu bilinmektedir.
2. Yanlış: Cinsel tacizde bulunabilecek kişilerin büyük bir kısmı, kıyafetleri bozuk, ekonomik durumu zayıf kişilerdir
Büyük çoğunluğu ilk bakışta hiçbir şüphe uyandırmayacak kadar giyim kuşamı düzgün kişilerden oluşmaktadır. Araştırmalarda, kişinin ekonomik durumunun iyi ya da kötü olması ile tacize yönelme arasında bir bağlantı kurulamamıştır. Ekonomik durumu çok iyi olan tacizciler de ekonomik durumu zayıf olan tacizciler de aynı oranda mevcuttur.
3. Yanlış: Tacizin cezası ağırlaşırsa, tacizci sayısı azalır
Bir tacizci yapacağı tacizin sonuçlarını düşünerek hareket etmez. Çünkü aklının değil, duygularının esiridir. Eğer tacizin azalması cezayla olsaydı, mesela Amerika’da hiç taciz olayına rastlanmaması gerekirdi; ölüm korkusu bile taciz olaylarını azaltmamıştır. Tacizin somut çözümü ya kişiyi toplumdan tecrit etmek ya da sosyal rehabilitasyondur.
4. Yanlış: Pedagoglar, doktorlar, öğretmenler hemen aile ile irtibata geçer
Pedagoglar, doktorlar ve öğretmenlerin çevreden ve aileden gerekli sinyalleri almadan tacizi somut olarak tespit etmeleri zordur. Özellikle duygusal taciz ve başlangıç aşamasındaki tacizlerde ekstra bilgi olmadıktan sonra aileye taciz bilgisi ve raporu vermesi imkansızdır.
5. Yanlış: Tacizciler genellikle kız çocuklarını hedef seçerler
Kız ve erkek çocukları ayrı oranda risk altındadır. Hatta bazı tacizciler kız çocukları ile görünmenin tehlikeli olacağını düşünerek erkek çocukları taciz ettiklerini belirtmiştir.
6. Yanlış: Tacizciler, yabancı semtlerde, kendilerini tanımayan çocukları hedef seçer
Bu oldukça risklidir. Tacizciler genellikle tacizde bulunacakları çocuğu ve ailesini yakından tanırlar. Ailenin hassasiyetlerini ve önceliklerini bilir, çocuğun hangi olaya nasıl refleks vereceğini zaman içinde adım adım test ederler.
7. Yanlış: Tacizci rastgele bir anda ve rastgele bir hedefine yönelir
Tacizci, taciz anını en ince ayrıntısına kadar planlayarak harekete geçer. Hemen bütün taciz olayı önceden planlanmış, tedbirleri alınmış, riskleri en aza indirilmiş şekilde gerçekleşir.
8. Yanlış: Taciz yaşamış kişiler psikolojik tedaviler sonrası tacizi unutur
Taciz yaşamış birinin bunu unutabilmesi mümkün değildir. Terapilerdeki maksat taciz gerçeğini kabul edebilmesi ve bu gerçekle yaşamaya kişiyi hazırlamaktır.
TECAVÜZ BELİRTİLERİ: İçe kapanıklılık, sık sık ağlama, öfke nöbetleri, okul başarısında düşüş, kabus görerek uyanma, yemek yeme bozuklukları, idrar veya dışkı kaçırma, Genital bölgede kızarıklık ve benzeri iz ve emareleri.
VAKA İSTATİSTİKLERİ: Araştırmalara göre tecavüzler ülkemizde aile içi yakın akraba(ensest) yüzde 51’i öz baba, yüzde 4’ü abi, yüzde 1 yakın akraba, yüzde 26’sı ise ikinci derece akraba ,… Ensest ilişkiye maruz kalan çocukların yüzde 80’i 12 yaş altındadır. NE YAPILMALI? : Tecavüzler nedeniyle yargılama sonucunda mahkemeler tarafından verilen cezalar olay meydana geldikten sonrası aşamadır ve genel olarak düşünürsek tamamen caydırıcı özelliği yoktur tek başına yeterli değildir. Bu nedenle soruna daha köklü, daha etkili bilimsel yaklaşılmalı. Okul öncesi eğitimde(kreşler, anaokulları) çocuklara gerekirse pedagoglar eşliğinde fiziksel temas ve davranışlar ilgili eğitimler verilmeli. Çocukların hisleri güçlüdür fakat yanlışı veya doğruyu şartlara göre algılamada çelişkiye düşerler(muhatabın yakınlığı ve konumu gereği) ayrıca ortaokullarda öğrencilere (ergenlere) cinsellikle ilgili gerekirse müfredata konularak konunun uzmanları tarafından eğitim verilmelidir. Bir insanın tüm hayatını etkileyebilecek böyle bir ciddi konunun birey tarafından akranlarından veya bilgisiz kişilerden kulaktan dolma öğrenmemelidir. Unutulmamalıdır ki tacizciler yargılanır ve cezasını çeker ve biter fakat tacize uğrayanlar yaşadıkları travmayı hiç unutmazlar ve bir ömür boyu hafızalarında izlerini hep taşırlar!