İHMALLERİN SONU YOK
PATLAMANIN yaşandığı 3. ocak denilen 150 tonluk ocakta geçen sene de kurulum sırasında kaza yaşanmış ve 6 işçi yaralanmıştı. İşçilerin anlattıklarına göre sadece fabrika çelikhanesinde aylık kaza istatistiği ortalama 2-3 günlük istirahatler içeren hafif yaralanmalar şeklinde 20-25’i buluyor. Bu rakam işçi temsilcileri tarafından dile getiriliyor ancak büyük bir vurdumduymazlık ve umursamazlık var. Öyle ki ölümlü veya sakatlanmalı kazalar dışındakiler kaza sayılmıyor ve çoğu büyük kaza da iş kazası gösterilmiyor.
İşçiler 150 tonluk büyük ocağın şarja alındığında çelikhanede sarsılmalar, vinçte sallanmalar yaratacak şekilde etki yarattığını, pek çoğunda tedirginlik olduğunu anlatıyor. HABAŞ’TA her bir ocağın döküm zamanı zamanla 50-55 dakikadan 35-40 dakikaya indirilmiş durumda. Ancak bu teknolojik yenileme ve bakımlarla değil neredeyse tamamı emek gücüyle yapılır halde. İşçiler kendilerinden neredeyse 30 dakikada bir döküm istenildiğini anlatıyor. Günde 99 döküm aldıklarını, ama yönetimin 100’e çıkarmaları istediğini söylüyorlar.
Ayrıca bütün bu üretimi belli sayıda işçi her gün 16 saat çalışarak yapıyor. İşçilerin anlattığına göre fabrika gerçek işçi kapasitesinin yüzde 35 altında çalışıyor. Pek çok işçinin kol ve bacaklarında yanıklar mevcut. Yönetim çalışacak işçi bulamıyoruz açıklaması yaparken yeni gelen işçiler var olan tempoya ayak uydurmakta zorlanıyor. Düzenli bakımlar ya kısa sürede acele ile yapılıyor ya da üretim durmadan arıza giderilerek çözüm bulunmaya çalışılıyor.
İşçi sağlığı ve güvenliği kurallarına uyulmuyor, uyaran işçiler işinden oluyor. İşçileri ve sendikaları ciddiye alan bir kurum yok. Yerel idareciler üretimin devamını sağlamaya çabalıyor. İşçilere kaza sonrası adli ve idari yardım edecek kurum bulunmuyor, mahkemeye çıkmadan anlaşma sağlanıyor. İşçilerde “Nasıl olsa ceza almazlar” kanısı hakim. Sendikalar işçi sağlığı konusunu mücadele meselesi yapmıyor, gerek işyeri mücadelesi gerek kamuoyu çalışması yapmıyor. Ağır sanayi bölgesinde bulunan şirketler barınma, beslenme, dinlenme kısmını işçi sağlığı ve güvenliği sorunu olarak görmüyor.