BU SİSTEM ÇOCUKLARIMIZI GELECEĞE TAŞIMAZ
sınava bağlandı ise, sonuçlar, sistem için önemli bir veri olmaktadır.
‘TEOG’U kaldırın’ talimatı ile başlayan süreç, veliler için kargaşa, iktidar için fırsatçalışma, özelleştirmenin ve imam hatipleştirmenin önünün daha da açılması için yapılmıştır. TEOG’UN kaldırılması ile okullar nitelikli ve niteliksiz okullar olarak ayrılarak, yüzde onluk bir yerleştirme için sınav tekrar uygulandı. Anadolu imam hatip liseleri merkezi sınavda zorunlu tercih hale getirilirken yerel yerleştirilmelerde de zorunlu tercih olarak konuldu.
MEB, okullarda tercih komisyonları adı altında kurduğu masaların yanında, çocuklarımızı ve velilerimizi kitapçıklarla, reklamlarla ve videolarla imam hatiplere yönlendirme çalışmaları başarılı olamadı.
Bakanlığın nitelikli- niteliksiz diye ayırdığı ve nitelikli okullara ayrılan 127 bin 480 kontenjan için dört katına yakın (437 bin 70) tercih yapıldı. Bu kontenjanlardan 28 bin 675’i Anadolu imam hatip liselerine yerleştirildi. Merkezi ve yerel yerleştirmeler sonucunda 91 bin 687 öğrenci hiçbir okula yerleştirilemedi.
Merkezi sınavla Anadolu imam hatip liselerinin kontenjanları doldurulurken, yerel yerleştirmede 224 bin 950 kontenjandan, 117 bin 662 si ancak yerleştirildi. Bu okulların yüzde 48’i boş kaldı. Anadolu imam hatiplerin oranı yüzde 15’i geçemedi. İktidar amacına şimdilik ulaşamadı. Eğer 5 tercih içerisinde imam hatip zorunlu hale getirilmemiş olsa idi, bu oran ve sayı daha da aşağılarda olacaktı.
Bu tablo bir durumu daha netleştiriyor. Geçen yıl açık lise ve özel okulların oranı yüzde 45 iken, bu yıl yüzde 50’nin çok üstüne çıkacaktır.
20-55 bin TL arasında değişen ücretlerin, zamların ve enflasyonun bu kadar yüksek olması nedeniyle, devlet desteğine rağmen özel okullar, öğrenci bulmakta zorlanacaklardır. Dışarıda kalan ve istemi dışında bir okula yerleştirilen öğrenciler, açık liseleri tercih etmek zorunda kalacaklardır.
Sonuç; eğitimde gözüken bu tablonun oluşmasında şimdi ki bakanın da payı azımsanamaz. Milli eğitim bakanı, özellikle 16 yıldır eğitim üstündeki kara tabloyu daha da genişleterek daha etkin hale getireceğinin uygulamalarına başladı bile.
Bu tablo bir kez daha gösterdi ki; artık biz velilere düşen görev, sistemin-sistemsizliğinarkasından koşmak değil, sistemi günün ve geleceğin ihtiyaçlarına uygun, çocuklarımızın yetenek ve istemlerine hizmet edecek biçimde belirlenmesini sağlamak da birlikte olmaktır.
Çünkü bu sistem çocuklarımızı istedikleri geleceğe taşıyamaz.