Sakın o gemiye binmeyin, batarsınız!
İNGİLTERE 2008 KRİZİ ÖRNEĞİ:
Kamu işçilerinin maaşlarına yılda yüzde 3 ile 5 arasında değişen oranlarda yapılan zamlar donduruldu. Özel sektör, işçilerin maaşına yüzde 1 zam sınırlaması getirdi. Toplu iş sözleşmeleri iptal edildi. Çalışma saatleri artırıldı. Birçok kamu sektöründe işçiler işten atıldı. Okullar, hastaneler, itfaiye merkezleri kapatıldı. Spor merkezleri, sosyal klüpler, gençlik merkezleri kapatıldı. Sosyal hizmet sunan kurum ve kuruluşların tüm ödenekleri kesildi. Bu yüzden yüz binlerce insanın yararlandığı sosyal hizmetler yok oldu. Bu arada yeni bir grev yasası da çıkarılarak, işçilerin grev oylamasını ve greve çıkmasını zorlaştıran maddeler koyuldu.
KAYNAKLAR BANKA VE PATRONLARA AKTARILDI
Hükümetin, krizden çıkmak için başka önlemleri de vardı. Batmakla yüz yüze olan bankalara yüz milyarlarca sterlin verilerek batmaları engelledi. İflasın eşiğine gelen büyük patronlara karşılıksız krediler açıldı. Yabancı şirketlerin İngiltere’de yatırım yapması için devlet vergisi düşürüldü. Bizzat Başbakan Cameron ve dönemin Maliye Bakanı George Osborne, Uzak Asya’ya giderek, Çin, Japonya ve Koreli şirketlerin İngiltere’de yatırım yapmasını istedi ve bütün kolaylıklar sağlandı.
Büyük patronlar ve iktidar için kriz fırsata dönüştürülüyordu. İşçilere zam vermeden daha fazla çalıştıracaklardı ve şirketlerin de bu durumu kullanması için kolları sıvamaları istenmişti. Doktorlar, öğretmenler işten atıldı ve iki doktorun ve iki öğretmenin yapacağı işi bir doktor ve bir öğretmene yaptırıldı. Sağlık hizmeti şu anda kriz içinde. Eğitimdeki kriz giderek büyüyor. İtfaiye erleri işten atıldı. Londra’nın merkezindeki Grenfell binasındaki yangına itfaiye, normal sürenin iki katı gecikme ile müdahale edebildi.
Nasıl olsa, bu hizmetleri halk kullanıyordu. Zenginler ve hükümet cenahı, özel okullarda eğitim görüyor, özel hastanelerde tedavi oluyor ve evleri de son derece yangına dayanıklıydı. Olan halka oldu.
Nissan’dan tutun da, Toyota’ya kadar otomotiv fabrikaları açıldı, sanayi canlandırılmaya çalışıldı, biraz da olsa istihdam yaratıldı ve sonunda ikinci bir resesyondan sonra 2010’dan itibaren İngiltere ekonomisi beklenenden daha fazla büyümeye başladı.
‘KRİZ ÖNLEMİ’ DENİLEN HAK GA SPLARI KALICI HALE GETİRİLDİ
“Hepimiz içindeydik” ya. Şu andaki duruma bir bakalım. Aradan 10 yıl geçti. Krizi atlatana kadar denmesine rağmen o dönem alınan “önlemler” hâlâ devam ediyor. İşçi ve emekçilere saldırılar hâlâ devam ediyor. Şu anda, başta PCS, NUT, UNITE, FBU, RMT gibi sendikalar, zam oranının yükseltilmesi için mücadele etmeye çalışıyor. Kriz döneminde çıkartılan grev yasası nedeniyle grevler de yapılamaz oldu.
Kamu işçileri hâlâ yüzde 1 zam alıyor. Kapatılan hastane, itfaiye, okul, gençlik merkezlerinin hiçbiri geri açılmadı. Yani işçi ve emekçiler, halka saldırının bir fırsatı olarak kriz kullanıldı.
ERDOĞAN-ALBAYRAK/ CAMERON-OSBORNE BENZERLİĞİ
Türkiye’deki gelişmeleri izledikçe İngiltere eski Başbakanı Cameron ve Maliye Bakanı Osborne daha çok geliyor akıllara. Bugün, Cumhurbaşkanı Erdoğan ile Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak, 10 yıl önceki İngiltereli siyasetçilerin açıklamalarını yapıyor, aynı girişimlerde bulunuyorlar. Hatta onları da aştılar, örneğin Cameron ve Osborne bu kadar açıktan “krizi fırsata çevirelim” dememişlerdi.
Sonuç olarak, “O gemi” daha önce İngiltere limanına da yanaştı. Herkesi içine aldı ama sadece işçi ve emekçiler battı. Çünkü diğerleri çoktan gemiyi terk etmişti. Sakın ha onların bahsettiği gemiye binmeyin!