Cemevinin down sendromlu gönüllüleri

Pir Sultan Abdal Kültür Derneği ve Cemevi 1993 yılından bu yana Pendik Şeyhli’de faaliyet gösteriyor. Diğer cemevleri gibi burada da çalışmalar büyük oranda gönüllü desteğiyle sürdürülüyor. Bu cemevinde farklı olarak down sendromlu gönüllüler de var. Bunlardan biri 23 yaşındaki Emin Sezgin. Emin Bingöl Kığılı bir ailenin en ufak çocuğu. Babasının verdiği bilgiye göre Emin on yıl kadar özel eğitim merkezine devam etmiş, ancak “Bir şey öğrenemediği için” daha fazla devam etmemiş. Sonra sokaklarda dolaşmış. Ve geçen seneden bu yana da cemevine düzenli olarak gelip gitmeye başlamış. Hatta Emin’in deyimi ile işyeri gibi düzenli olarak işe geliş gidiş saatleri bile var. İşe gelişi sabah 10.00 işten çıkışı ise 17.00. Üstelik maaş da alıyor (Cemevi ve üyelerinin zaman zaman vermiş olduğu maddi desteği maaş olarak değerlendiriyor.) Emin burada çay dağıtıyor. Çöp atıyor. Yemek dağıtıyor. Cemevinde mutlu olduğunu belirten Emin, sohbetimizi dua ile bitiriyor.

Cemevi gönüllülerinden bir başka down sendromlu Muhammet ise Mardinli bir ailenin çocuğu. O da aynı Emin gibi cemevine gidip geliyor. Kendini ifade etmekte zorlanan Muhammet’in yardımına Emin yetişiyor. O da burada kendini mutlu hissettiğini söylüyor.

Cenazelerde hocanın en iyi yardımcısı 30 yaşındaki Coşkun Güzel, cenazelerin cemevine getirilmesine yardımcı oluyor. Mezara dek cenazelere eşlik ediyor. Coşkun kendini hoca olarak kabul ediyor. Coşkun, cenazelerin Pendik Pir Sultan Abdal Cemevi yerine başka cemevlerine götürülmesine çok kızıyor.

Davranış bozukluğu yaşayan ve konuşma güçlüğü çeken Ali, devletten küçük bir yardım alıyor. Zamanının çoğunu cemevinde geçiren Ali, gönüllü olarak cemevinin temizliğini yapıyor.

Cemevi ortamını huzurlu bir yer olarak tanımlayan Hüseyin sara hastası. O da zamanının önemli bir kısmını cemevinde geçirenlerden.

Cemevi Kadın Kolu Üyesi Ayten Dönmez’in de çocuğu otizmi atlatmış. Ayten Hanım’a göre cemevi down sendromlu gençler için bir terapi merkezi.

"Dernek üyeleri onların halinden anladıkları, hayal dünyalarına uyum sağladıkları, ani kızgınlıklarına empati ile yaklaştıkları için down sendromlu gençlerin burada kendilerini rahat hissettiklerini ve bunun da down sendromlu gençlerin öz güvenlerinin gelişmesine katkı sağladığını belirtiyorlar"

KÜLTÜRÜ ÖN PLANDA TUTUYORUZ

Kültürel çalışmalara özel bir önem verdiklerini belirten Dernek Başkanı İzzet Diktaş yönetime geldiklerinde yaptıkları ilk işin 7 Ozanlar Kütüphanesi açmak olduğunu söyledi. Kütüphanenin ayrımsız herkese açık olduğunu özellikle vurgulayan Diktaş, “Geçtiğimiz yaz burada 3 ayrı ekip olarak 40 öğrenciye bağlama kursu verdik. Bu sene ise İngilizce kursu vereceğiz” dedi.

Yaz aylarını çok canlı geçirdiklerini belirten dernek üyeleri, kursların dışında öğrencilerin yaz boyunca resimler yapıp oyunlar oynadığını belirtiyor. Ayrıca zakirlik çalışmaları yapıp bir de müzik grubu kurduklarını belirtiyorlar.

Dernek yönetimi çocukların evlerinde iyi eğitilmediğini düşünüyor. Aynı zamanda bir eğitimci olan Başkan İzzet Diktaş’a göre çocukların yaşamın içinde öğrenmeleri gerekiyor. Dernek bu boşluğu doldurmaya gayret ediyor. Başkan bu çalışmalarını gençlerle birlikte hayata geçirmek amacıyla gençlik kolu kurduklarını söylüyor.

Her yerde olduğu gibi kadınların dernek ve cemevi faaliyetlerinde de emeği büyük. Dernek bünyesinde bir koro oluşturulmuş. Koro Pir Sultan Abdal’ı anma etkinliklerinde Banaz’da oldukça beğenilen bir dinleti sunmuş. Kadın korosu önümüzdeki günlerde cemevi yararına düzenlenecek geceye hazırlanıyor.

ÇOCUKLARIN EĞİTİMLERİNE DESTEK OLMAK İSTİYORUZ

Bu yıl on öğrenciye burs vermeyi hedefleyen kadın kolu, bunun için gözleme yapıyor, kermes düzenliyor. Ev emekçisi ve çalışan kadınlardan oluşan kadın kolları, dernek söz konusu olduğunda yorgunluğa aldırmadan etkinliklere destek oluyor. Gençlerin daha şimdiden yurt dışına gitme arayışı içinde olduğunu belirten dernek üyesi kadınlar ülkenin gidişatından endişe duyuyor. Kadınlar karanlık içinde bir ışık aradıklarını ifade ediyor.

YOKSULLUĞU DAYANIŞMAYLA AŞACAĞIZ

Cemevi üyelerinin amacı yoksulların kimsesizlerin yaralarına bir nebze de olsa merhem olabilmek. Bunun için de cemevini her gün lokmanın çıktığı Pirevine dönüştürmek istiyorlar. Bunun için de gerek kendi çevrelerini gerekse de sivil toplum örgütleri ve yerel yönetimleri bu amaçlarına destek olmaya çağırıyorlar. Önümüzdeki süreçte katlanarak büyüyecek olan yoksullaşmadan dayanışma ile çıkmayı hedefliyorlar.

BASKIYA DEĞİL SEVGİYE BOYUN EĞEN BİR TOPLUMUZ

Alevi toplumu olarak sadece sevgiye itaat ettiklerini vurgulayan dernek üyeleri, cemevlerinin, inanç ve ibadete dair taleplerinin tanınması ve yasal statüye kavuşmasını istiyorlar. Akşamki yemek nedeni ile ortam hareketleniyor. Down sendromlu gençlerin kimi sandalye taşıyor kimi yerleri süpürüyor. Bu telaşa karşılıklı şakalar ve gülüşmeler eşlik ediyor. Pir Sultan Abdal cemevinde bir gün daha böyle sona eriyor.