ENFLASYON OYUNUNA DİKKAT!

MESS sözleşmesi kapsamında ücretlere yüzde 10’un üzerinde bir zam geldi. Ama eylül ayıyla birlikte işçi ücretleri yüzde 27’lik vergi dilimine girince aldığı zam da vergiye gitti. Ücreti düşük olan yeni işçilerden yapılan kesinti daha az olduğu için bordrolarında 50-100 lira arası artış gözüküyor. Ücreti biraz yüksek olan eski işçilerden ise kesinti sonrası hiçbir şey kalmadı. Üstelik artan hayat pahalılığı da cabası.

Şimdi hükümetin “enflasyonla mücadele” adı altında açıkladığı ‘Yüzde 10 indirim’ kampanyası da endişe yaratıyor işçiler arasında. Zira, göstermelik indirimlerle enflasyon rakamının aşağıya çekilebileceğini; böylece memura, emekliye daha az zam yapılacağını ve sözleşmede zam oranı enflasyona bağlı olduğu için kendilerine de yeni yılda daha az zam verileceğini düşünüyor işçiler. Temel tüketim mallarına, doğal gaza ve elektriğe gelen zamlarla beli iyice bükülen işçiler için bu düşüncenin gerçek olması kabustan farksız.

Son gelişmeler nedeniyle fabrikada homurtuların artmaya başladığını söyleyen bir işçi, şunları dile getirdi: “Muhalif olanlar daha sert muhalefet yapar hale geldi. AKP’YI destekleyenler ise ‘Başkası olsa daha kötü olurdu, bunun yerine kimi koyalım’ diyor. Ya da ‘Ülke kalkınıyor, çekemiyorlar, ekonomik saldırı var’ diyorlar. Diyorsun ki Almanya’ya niye ekonomik saldırı olmuyor. Susuyor. Ya da nasıl kalkınıyor, senin durumun mu iyileşiyor diyorsun. Tamam diyor, işçiye bir şey yapmadı ama yol yaptı, köprü yaptı... Amerika karşıtlığında, İsrail karşıtlığında coşuyorlar, ardından bir anlaşma gelince susuyorlar.”

Bu duruma alternatifi görememenin neden olduğunu ifade eden bir başka işçi de, “İnsanlar aslında aptal değil. Hükümetin sorumluluğunu biliyor. Ekonomik saldırı diyen bir arkadaşla tartıştık, sonunda mevcut durumdan bu saldırının en fazla yüzde 20 etkisinin olduğunu söylemek zorunda kaldı. Alternatif göremeyince, oy verdiğini savunmaya geçiyor. Aslında söylenenin doğru olmadığını biliyor” dedi.

Asıl sorunun krizin nedenlerinin bilinmemesi olduğuna dikkat çeken işçi, “Bağımlılık ilişkileri ve kapitalizmin işleyişi bu krize neden oluyor. Hükümet ise istediği kadar yerli ve milli desin, bağımlılık ilişkilerini daha da derinleştiriyor. Sadece AKP ve MHP değil, CHP’LI işçiler de bu durumda. CHP’LI işçi geliyor serbest piyasayı savunuyor. Serbest piyasa dediğin bu zaten, patron işçiyi istediği gibi çalıştıracak ama para vermeyecek. Sen neyi savunuyorsun? İşçiler bu cendereden çıkmak için, sermaye ve işçi diye iki sınıf olduğunu ve bugün uygulanan politikaların sermaye politikası olduğunu kavramak zorunda. Yoksa her şey döngü gibi devam ediyor. Patronun biri geliyor. Fabrika kuruyor. İşçi çalışıyor. Zaman zaman kısmi haklar elde ediyor, birliği dağılınca hakları geri alınıyor... Yani işçinin öğütüldüğü bu sistem sürüp gidiyor.”

bu koşullarda, bu ücretle, böyle hayat geçer mi, diyorlar. Hiç eyvallahları yok. Onların yaptığını biz yapsaydık hemen kapı önüne konurduk. Şimdi çağırıp neden böyle, sizi anlamak istiyoruz filan diye konuşuyorlar. En azından şimdilik... Gençlerin çoğu kendini kurtarmak istiyor, dükkan açmak istiyor, ama bu imkansız. Çoğunluğunu oluşturan en açları fabrikada işçi olarak kalacak. Deneyimli işçilerin onları mücadeleden soğutmaması, kötü örnek olmaması lazım. Çünkü eski kuşağın yaşadığı olumsuzluklar kadar bir sürü olumlu deneyimi, kazanılan hakları var. Zaten genç işçiler de bu yönde konuşanlarla bağ kurmaya çalışıyor, arayış içindeler. Biat etmek istemiyorlar. Onlara ulaşmak, deneyimleri aktarmak gerekiyor.”