Temsilci buysa böyle sendikaya gerek yok

Merhaba Evrensel okurları, ben 250 işçinin çalıştığı Hadımköy’de bulunan Urtim Metal fabrikasında çalışan bir işçiyim. Ustabaşıları bize mobbing uyguluyor, işyerinde yaşanan sorunlara itiraz eden kişiler hedef haline geliyor. Önüne gelen işçiye tutanak tutuluyor. Fabrikamızda 3 gün içerisinde yaklaşık 10 işçi arkadaşımız işten çıkarıldı. Her gün işten atılma korkusuyla çalışıyoruz. İşten çıkarılan arkadaşlara ise uydurma nedenler sunuluyor, bir arkadaşımız ise annesinin rahatsızlığı nedeniyle birkaç kez rapor aldı, bu ustabaşıların gözüne battı ve işten çıkarıldı. İşten çıkarılan arkadaşların kıdem tazminatları ise taksitlere bölünerek verilmek isteniyor.

İşçiler arasında rekabet yaratılıyor, bir işçi diğerlerinden daha az üretim yaptıysa ustabaşıları tarafından hakarete uğruyor. Daha az üretmesi nedeniyle sene sonu yapılacak zam oranları puanı düşürülüyor. Biz işçiler stres altında çalışıyoruz. Bir bölümde iş olmadığı zaman farklı bölümlere çalıştırılmak üzere gönderiliyoruz. Gitmeyen işçiler ise ustabaşı tarafından azarlanarak zorla gönderiliyor. Biz işçiler iş tanımında olmayan işleri yapmak istemiyoruz.

Montaj bölümünde kapılar bozuk, gece vardiyasında ise ısıtma yok bu nedenle çalışma ortamı soğuk birçok arkadaşımız hastalandı. Kapılar iş işten geçtikten sonra onarıldı. Gece vardiyasında yemekler kötü geliyor. İmalat müdürüne bildirdik, defalarca düzeltileceği söylendi ama bir gelişme yok. Yoğurt ve ekmek yiyerek sabaha kadar ağır iş kolunda çalışıyoruz. Bütün bu olup bitenler karşısında ise örgütlü olduğumuz Hak İşe bağlı Çelik-ış Sendikası sessiz. Geçtiğimiz hafta bir sendika toplantısı yaptılar, işçileri topladılar. Ama işçilerin geneli sendikadan umutlu değil. 80 kişi üye ama üyeler dahil toplantıya katılmıyor. Nedeni ise sendikanın işyeri sorunlarına, atılan işçilere dair ses etmemesi. Bazı arkadaşlarımız bu nedenden dolayı başka sendikaya bile geçmeyi düşünüyor.

Urtim’de işçiler aldıkları ücret ile geçinemiyor, asgari ücretin 2020 lira olması ile birlikte zam oranları da konuşulmaya başlandı. Yapılacak zammın en az yüzde 26 olması gerektiğini düşünüyoruz. Aldığımız ücretler yetmiyor, kiramızı faturamızı ödeyemiyoruz. Mesaiye kalıyoruz ama ayda 80 saat yapıyorsak bunun 20 saati bankaya yatıyor, 60 saati ise elden veriliyor.

İtiraz ediyoruz, sendikayla görüşüyoruz ama çözüm yok. Sürekli tutanak tutuluyor, buna karşı imza topladık, bu imzalar patrona gitmeden imalat müdürünün kulağına gitti. Söyleyen kişi ise sözde bizim haklarımızı savunacak kişi olan sendikanın işçi temsilcisi. Bu nedenden dolayı işçilerle kendi aramızda bile konuşmaktan çekiniyoruz. Temsilci bu ise böyle bir sendikaya gerek yok.