Ev geçindirme yükü küçük omuzların üzerinde
YOKSULLUĞUN GETİRDİĞİ NOKTA
Antalya Kumluca’daki hortumda 13 yaşındaki Çocuk Tarım İşçisi Berivan Karakeçili’nin hayatını kaybetmesi çocuk işçiliği yeniden gündeme getirdi. Zira büyük çoğunluğu tarımda olmak üzere sanayide, tekstilde, ayakkabı üretiminde ve oto tamir atölyelerinde çok sayıda çocuk çalışıyor. Bu çocuklardan ikisi Yüreğir Karşıyaka Sanayi Sitesinde çalışan E. ve H.
10 yaşındaki H. ailenin 10 çocuğundan biri. Okulu bu sene 5’inci sınıfta bırakmış. “2 ay terzide çalıştım. Bir aydır burada çalışıyorum” diyor. H, işyerinde getir götür işleri yapıyor. Çalışma nedenini “Sokakta gezeceğime çalışayım dedim” diye açıklayan H, nerede olmak istediğini sorduğumuzda ise, “Gezmek isterdim. İnternet kafeye gitmek isterdim” diye yanıt veriyor. Sabah 8’de işe başlayan H. küçük olduğu için iş uzasa da akşam saatlerinde iş yerinden ayrılıyor. İşten sonra en büyük eğlencesi da ağabeyinin internet kafesinde ona yardım ederken arada bilgisayar oyunu oynamak.
‘AİLEDE HERKES ÇALIŞIYOR’
15 yaşındaki E. 6 yıllık işçi. Yani çalışmaya 9 yaşında başlamış. Bir yıl traktör tamircisinde çalışan E, 5 yıldır da pompa-enjeksiyon işinde çalışmış. Sabah 8, akşam 6... Gerektiğinde gece 12’lere kadar çalışıyor. 5 yıl sonunda artık kalfa olan E, işle birlikte yürütmeye çalıştığı okulu liseye geçince bırakmış. Kendisi de işçiliğe çocuk yaşta başlayan E’nin ustası bu durumu “İşe girdin mi okumak zor” diye tarif ediyor. Babası bir fabrikada bekçilik yapan E, geçimi sağlamak için evde herkesin çalıştığını söylüyor. Ağabeyinin üniversite, ablasının liseyi bitirdiğini aktaran E, ağabeyinin ses sistemi işi yaptığını ablasının da tekstilde çalıştığını söylüyor. Kendisinin mesleği ilerletip dükkan açmayı hedeflediğini dile getiren E, “Bundan başka bir hayalim yok” diyor.