Mülteci yerli işçi ayrımı patrona yarıyor

ANKARA İSİG Meclisinin “Mülteci/göçmen işçilerin sağlığı ve güvenliği çalışması ön gözlem raporu” açıklandı. Buna göre mülteci işçiler Türkiyeli işçilere göre daha ağır koşullarda ve daha düşük ücretle çalışıyor. Türkiyeli işçilerin mülteci işçileri dışlayan tutumu ise, tüm işçilerin haklarını aşağı çekmeye çalışan patronların işine yarıyor.

Rapor için Siteler’deki işyerleri ile Ankara’nın mülteci/göçmenlerin yoğun olarak yaşadığı Önder, Ulubey ve Solfasol mahallelerinde araştırma yapıldı. Buna göre Ankara’da mülteci/göçmen iş gücünün en yoğun biçimde istihdam edildiği yerler Siteler ve OSTİM. Suriyeli işçilerin en yaygın biçimde yaptıkları işler; mobilya imalatı, makine imalathanelerindeki vasıfsız işler, mülteci/göçmen mahallelerinde esnaflık ve sokak satıcılığı. Özellikle çocuk emeği bakımından atık kağıt vb. toplayıcılığı da en yaygın işler arasında. Afganistanlı ve Iraklı işçilerin en yoğun olarak çalıştıkları alanlar ise inşaatlar. Mülteci/göçmen işçiler genel olarak haftalık usulü ve sigortasız çalışıyor. Aldıkları ücretler yaşları, tecrübeleri ve ustalıklarına göre haftalık 200 Tl’den başlıyor, küçük bir azınlığın ücretleri 600 Tl’ye kadar uzanabiliyor. Çocuk işçilerdeyse ücretler, atık toplama gibi işlerde günlük 20 TL, mobilya atölyelerinde ise haftalık 200-250 TL arası değişiyor.

Çalıştıkları işlerde Türkiyeli işçilerden daha düşük ücretler alıyor, genellikle daha tehlikeli işleri yapıyorlar ve daha güvencesiz koşullarda çalışmaya mecbur bırakılıyorlar.

Patronlar mülteci/göçmen emeğini daha fazla sömürürken yerli iş gücünün ücret talebini mülteci/göçmen emeğini kullanarak baskılamaya çalışıyor. Kriz ve artan işsizlikle birlikte yedek mülteci/göçmen emeği patronlar tarafından tehdit olarak kullanılıyor. Gerek mahalle yaşamında, gerekse işyerlerinde Türkiyeliler ve mülteciler/göçmenler arasındaki ilişki sürekli ve yoğun bir gerilim-çatışma halinde. (İŞÇİ SENDİKA SERVİSİ)