ÜRETİCİ PANCARI FABRİKALARA VEREMEZ HALDE

ŞEKER Fabrikaları Kanunu’nun kabul edilmesinin yıl dönümünde özelleştirmenin ve şeker pancarının köylünün elinde kalmasının konuşulduğunu ifade eden Tüm Köy Sen Eğitim ve Örgütlenme Uzmanı Sedat Başkavak, “14 şeker fabrikası özelleştirildi. İnşaat şirketinden, kömür şirketine kadar kim ucuza düşürdüyse halkın birikimi olan şeker fabrikalarını ele geçirdiler. 5 yıl süre ile üretim şartı getirdik dediler oysa daha şimdiden köylü şeker pancarını fabrikalara veremez hale geldi. Et ve balık kurumu ve süt endüstrisi kurumu da böyle özelleştirilmişti ama bakın şimdi et ve süt kurumunu ve illerde satış mağazalarını yeniden açtılar” dedi.

Şimdiden özelleştirilen fabrikaların randevu ve nakliye sorunları nedeniyle köylüyü bıktırarak pancar almamaya başladığını dile getiren Başkavak şunları söyledi: “Özelleştirme öncesi Elbistan şeker fabrikası çevre ilçelere pancar alım kantar alanları açıyordu. Fabrika özelleştirilince maliyeti düşürme adına Afşin, Göksun ve Tufanbeyli’de kantarlar açılmadı. Afşin’de köylünün pancarı tarlada kaldı. Kapitalizmin merkezi ABD’DE bile şeker fabrikalarının çiftçi örgütleri tarafından özel sektörden devralınması ve desteklenmesi için kanun çıkarılırken bizde ise şeker fabrikaları satıldı. Gerek tarım üretiminin devamı gerekse de şeker üretiminin ve halk sağlığının korunması için özelleştirmeler durdurulmalıdır. Çiftçilik hayvanın artığını tarlada, tarımsal üretimde, tarımın artığını da ahırda hayvansal üretimde kullanmaktır aynı zamanda. Şeker pancarı buna en uygun tarım ürünüdür. Kendinden sonra ekilen ürüne mineral açısından zengin bir toprak yapısı bırakırken yaprağı ve küspesi hayvan yemi olur. Üretim döngüsünün en önemli ürünlerinden biri bugün fabrikaların satılarak köylünün üretimsizliğe terk edildiği, üretmede ısrar edenlerin de ucuz fiyat, kota, kontenjan ve randevulu alım ve nakliye zorlukları karşısında ezildiği bir süreç dayatılıyor.”