KADINA YÖNELİK ŞİDDET KÜLTÜR SORUNU DEĞİL
25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü. Birçok Alman, diğer ülkelerde kadınların durumunu protesto edip kendilerini rahatlatıyor. Halbuki önce kendi kapımızın önünü süpürmeliyiz.
Federal Sağlık Bakanı Jens Spahn’ın göç konusu dendiğinde aklına gelen namus cinayetleri ve zorla evlendirme. Ona göre kadına yönelik erkek şiddeti, aile içi şiddet sadece göçmenlerin sorunu. Yoksa öyle değil mi?
Spahn, meslektaşı Franziska Giffey’e kulak verseydi keşke. Aile bakanı kısa süre önce aile içi şiddet rakamlarını “şok edici” olarak nitelendirdi: Geçen yıl yaklaşık 140 bin kişi aile içi şiddetle ilgili suç duyurusunda bulundu. Bunların yüzde 82’si kadındı. Toplam 147 kadın, ortalama her iki buçuk günde bir kadın, eski-şimdiki eşi veya beraber yaşadığı kişi tarafından öldürüldü. Bilinmeyen sayı hesaba katıldığında şiddete uğrayan kadınların sayısı oldukça yüksek. Daha önce yaptırılan bir araştırma Almanya’da yaşayan kadınların dörtte birinin en az bir defa fiziki veya cinsel şiddetle karşı karşıya kaldığını ortaya koyuyor. Aile içi şiddet, etnik, dini sınıfsal her toplumsal kesim, her eğitim düzeyi, her yaş ve gelir grubunu kapsamakta. Evet, rakamlar şok edici ama yeni değil.
Aile Bakanlığı tarafından yapılan araştırmalar da doğruluyor. Bunun nedeni etnik köken ya da İslam mı? Bir kadını öldüren, bir kadına tecavüz eden adam bunu itin biri olduğu için mi yoksa Müslüman ya da Arap olduğu için mi yapıyor? Erkekler, işsiz kaldıklarında, para yetmediğinde, ev küçük geldiğinde, gelecek perspektifleri azaldığında, kısaca kafaları bozulduğunda bunun acısını kadınlardan çıkarıyorlar. Bu durumda olanlar arasında göç kökenlilerin oranı ortalamanın üstünde. İşsizlik, yoksulluk, perspektifsizlik asla kadına yönelik şiddetin mazereti olamaz ama nedenlerin kültürel ya da dini olmadığını ortaya koyar. Gerçek şu ki: Ataerkil şiddet her yerde var ve dini ve etnik yapıdan bağımsız aynı yaşam koşullarında aynı oranda meydana geliyor.
‘NAMUS CİNAYETİ AİLE DRAMINA KARŞI’
Ya namus cinayetleri? Tabi ki ağır suç. Ancak Max Planck Enstitüsü tarafından yapılan bir araştırmanın gösterdiği üzere oldukça nadir. Her yıl Almanya’da kayda geçen 700 cinayetin sadece 12’si namus nedeniyle- aslında kıskançlık ve intikam duygularıyla- işleniyor. Medyamızın görmezden geldiği gerçekler bunlar. Almanya’daki bir Türk, karısını öldürdüğü zaman, başlık “namus cinayeti” ya da “töre cinayeti” olarak atılıyor. Suçlu Alman ise ya haber olmuyor ya da (eğer olursa) “aile dramı” başlığı altında yansıtılıyor. Olayları namus cinayeti veya aile dramı diye nitelemek yerine kadına yönelik erkek şiddeti diye adlandırmak mümkün değil mi? Ancak tabi ki katilleri bile ‘bizden’ ve ‘öteki’ diye sınıflandırmak kolaylık sağlıyor. Bizden biri olan Alman komşumuzun şiddet uygulayabileceğini nasıl düşünebiliriz ki? O, en fazla, yaşadığı drama bağlı olarak cinnet geçirmiş ve istemeden, ne yaptığını bilmeden eşini öldürmüştür.
Bilinmeli ki kadın cinayetlerinin kültürel, dini bir sorun değil ataerkil sistemden kaynaklanan yapısal bir sorun olduğunu kabul edip engellenmesi için ciddi adımlar atmadığımız sürece Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü’ne uzun süre ihtiyaç duyacağız.
(Çeviren: Semra Çelik)