Sendikalar işçilere çalışmama çağrısı yapmalı
Bizler Çiğli Organize Sanayi Bölgesi’nde asgari ücretle yaşamını sürdürmeye çalışan işçileriz. Sabah işbaşı işçinin kendi disiplinine, ama akşam, çıkışı belli olmayan, tamamen işverenlerin inisiyatifine kalmış. Kısaca iş ile ev dışında hiçbir yaşantısı olmayan tekstil işçileriyiz.
Gel gelelim hep böyledir ya krizlerin, savaşların yükü hep işçilere çıkarılır. Şimdi gündemde küresel salgın ve Türkiye’de giderek artan vakalar var. Yetkililer, doktorlar, Dünya Sağlık Örgütü sürekli alınacak önlemlerden bahsediyor ama işyerlerinde dezenfektan bulundurmanın dışında hiçbir önlem alınmıyor. Oysa Cumhurbaşkanından Sağlık Bakanına, tüm TV ve gazetelerde sürekli “Evlerinizden çıkmayın” diyor. Ama özel sektörde çalışan işçiler için hiçbir açıklama, hiçbir karar yok. Patronlara sürekli kaynak aktarılıyor. Biz özel sektörde çalışanların da evden çıkmama çağrısına dahil edilmesi ve ücretli izinli olması gerekir. Bizden yıllardır kesilen işsizlik fonundaki paralar nerede? Bu koşullarda tüm işsiz kalmış işçilerin ayrımsız biriken paralardan faydalanması gerekiyor.
Sendikaların işçilerin yaşamının hiçe sayılarak çalıştırılmalarına sesiz kalmalarını doğru bulmuyoruz. İşçiler, işsizlikle salgından ölüm arasına sıkışmış, ailesinin geçimi için alacağı ücreti düşünüp çaresiz ölümü göze alarak işe giderken, ücretini işçilerin aidatından alan sendikacıların kendilerini karantina koşullarında odalarına, evlerine kapatıp seyirci kalması, sendikaların görevini yerine getirmemesi ve devletin ihmalkarlığı ile ölüm ya da açlıkla yüz yüze gelmek istemiyoruz. Vakit geçirmeden bütün işçi konfederasyonları bir araya gelip işçilerin alın teriyle ödedikleri aidatlarla ailelerini geçindirip, yaşamlarını sürdürdüklerini unutmadan örgütlü örgütsüz, kamu özel ayırmadan salgın karşısında işçilerin hayatının riske atılmasına karşı işçilere çalışmama çağrısı yapmalıdır. Yoksa işimi kaybederim korkusuyla risk alıp işe gitmek zorunda olan işçilerin vebali ağır olur.