‘Çarpıcı bir kadın hikayesi gördüm’

MUHTEREM Nur’la yolum 2013 yılında kesişti. Müslüm Gürses’in hayatını kaybetmesinin sonrasında. Önce Müslüm Gürses filmi için bir araya gelmiştik. Mülakatlar yaptık filmle ilgili. Filmin tüm araştırmalarını üstlenmiştim. Doğal olarak da Muhterem Nur’la olan mesaim bir süre sonra söyleşilerin dışına çıktı. “Arkadaş” gibi olduk. Sadece Müslüm Gürses’in hikayesini paylaşmamıştı; kendi hikayesini de güvenini kazandıktan sonra tüm şeffaflığıyla anlattı. İşte o zaman çarpıcı bir kadın hikayesi gördüm. Yeşilçam’ın yıldızıyken bir anda nasıl söndüğünü, mübadele süreçlerinde Türkiye’ye kaçırılış hikayesini, annesini doğumda, babasını ise hiç bilmeyen köksüz bir kadının hikayesini…

Tüm acı hikayelerinden güçlü bir aşkı da nasıl yarattığını gördüm. Herkesin bir hikayesi vardır ama bazılarımızın “bu kadar da olmaz” dedirten türdendir. Muhterem Nur’u da dinlerken nefesimin kesildiğini biliyorum. Çoğu kez kendimi suçlu da hissettim. Yeniden yaşatıyor olmak, acısını hatırlatıyor olmanın çaresizliğiydi bu suçluluk duygusu. Bazı günler hiç konuşmadık. Bazı günler ise ağlayarak anlattı. Tüm bu yaşadığı süreci kitaba dönüştürme ise 2017’ye tekabül ediyor. Onun arzusuydu bu kitap. Elbette bana anlattığı her şeyi kitaba almadım. Muhterem Nur hikayesini bana emanet etti, bu emanet benim için artık o kadar kıymetli ki!

Yedi yıl olmuş. 6 yıl boyunca her pazar birlikte gitmiştik Müslüm Gürses’in mezarına. 7. Yılında olamadı, yoğun bakımdaydı. Hayat iki köksüzü bir araya getirdi ve her ikisinin çilekeş yaşamının izini sürdü. Her ikisinin hikayesini yazmış olmanın gururunu taşıyorum tabii ki. İnanıyorum ki herkesin onların hikayesinden öğreneceği çok şey var.