‘Patronlar evlerinden çıkmıyor, emekçiler salgınla savaşıyor’

Ben Gaziantep’te bir Meslek Lisesi öğrencisiyim. Ancak tatil günlerinde de okul harçlığımı çıkarabilmek için bir lokantada çalışıyorum. Çalıştığım lokanta çok kalabalık. Tüm dünyayı saran ve Türkiye’de de etkisi giderek artan Covid-19 salgını var. Ve bu süreçte çalıştığım lokantada işlerin azalmasıyla birlikte çalışanların büyük bir kısmını ücretsiz izine çıkarıldı. Çalıştığımız bölümlerde 3-4 kişinin yapacağı bir işi sadece ve sadece 1 kişi yapıyor. Sırf kendilerine daha fazla para kalsın diye. İşe başlamadan önce 12 saat ile anlaştık ve başladık tüm çalışanlar olarak. Şimdi ise aynı ücretle ve tek kişi ile 16 saat çalışıyoruz. Sebebini sorduğumuzda ise “iş yok” diyorlar. Hatta bunu ikinci kere sorunca işten atılma durumu oluşuyor. Ayrıca işçilerin, emekçilerin sağlığını düşünen hiç kimse yok. Patronlar evlerinden dışarı çıkmıyor salgından korunmak için. Ama biz emekçiler ise karnımızı doyurmak için salgınlarla savaşıyoruz. Kendileri ise evlerinden yattıkları yerde cepleri para doluyor. Bizler ise gün boyu durmadan müşterilerle temas halindeyiz. Toplu taşıma araçları ile eve gidiyoruz. Sağlık ile hiçbir şekilde yakından, uzaktan alakamız yoktur. Bizlerde insanız, bizimde sağlığımız tehlike altında ama bizim bu yaşadıklarımız onların pek de umurunda değil. Onların umursadıkları tek şey, kendi sağlıkları ve kendi cepleri. Bizler emekçiler, işçiler olarak ücretli izin ve daha sağlıklı yaşam istiyoruz. Bizlere çıkmışlar ekranlara “evde kalın” diyorlar. Bizim nasıl geçineceğimizi düşünmüyorlar. Gıda ihtiyacımızı, kiralarımızı faturalarımızı ve kendi ihtiyaçlarımızı nasıl karşılayacağımızı düşünmüyorlar. Bu gerici düşüncelere son. Tüm insanların adaletli bir şekilde geçim ihtiyaçları ve sağlık ihtiyaçları karşılansın istiyoruz. Eğer ki bu işe el atmazlarsa insanlar koronadan değil, açlıktan ölecekler.