Dertleri yıl sonu hedefleri
Geçen günlerde Evrensel gazetesinden sonra BBC Türkçe ve haberler.com gibi pek çok sitede fabrikadaki durumla ilgili bizlerin görüşlerine de yer veren bir haber çıktı. Bu haber bize pek çok şeyi yeniden gösterdi. Türk Metal Şube Başkanı Mehmet Şener’in açıklamaları aslında durumun ne kadar vahim olduğunu ve kendisine bağlı işçiyi kale almadığını, işçisinden bihaber olduğunu, işçiyi önemsemediğini ya da gerçekleri sakladığını gösteriyor.
Şube Başkanı olan bir kişi 893 kişinin izolasyonda olduğunu biliyor ama kaçının pozitif çıktığını bilmiyor. Ve bu kişi şube başkanı ve işçisinden bihaber. Fabrikadaki durumdan uzak olması, temsilcilerin hatlara hiç uğramıyor olması yetmiyor gibi yine bizlerin adına görüş belirtiyor, bizim adımıza karar veriyorlar. Kendisi açıklamasında diyor ki, “İşçilerin duruş yönünde bir talebi yok.” Neye dayanarak bunu söylüyor? Kendi yalakalarına dayanarak mı böyle konuşuyor? Çünkü bu adamlar her halükarda işvereni savunuyor, işçisinin dediklerine kulağını tıkıyor. Eğer bunu açıktan dile getiren bir işçi olursa da onu bu fabrikada tutarlar mı? Fazla mesailer zorunlu tutulmasa kaç kişi fazla mesaiye kalır? Vergi kesintisi bizlerden değil işverenden yapılsa kim fazla mesaiye kalmak ister? En az iki hafta süreyle herkese ücretli izin verilse ve yaygın test yapılsa kim bu duruma karşı çıkar? Türk Metal yönetimi bu kadar eminse kapalı bir anket düzenlesin sonuç ne çıkıyor görsün.
Bu kişi demokratik bir yöntemle yapılmış bir seçimle işbaşına gelmediği için, diğer tüm sendika ağaları gibi geldiği yeri unuttuğu için, hizmet ettiği kişiler işçiler değil onu o koltuğa getirenler olduğu için bu kadar rahat konuşabiliyor. Bu arkadaşlar çalışmaktan kaçınma hakkımızı kullanacağız diyorlardı, illa işçinin virüsten ölmesi mi gerekiyor? Eğer bu tutumlarında ısrar ederlerse herhangi bir işçi veya yakını hayatını kaybederse bunun sorumlularından biri de Türk Metal yöneticileri olacaktır. İş yükünün azaldığını, 852 yeni işçi alındığını söylüyor. Bu işçiler test yapılıp mı alındı? Bu işçilere iş öğretirken kim, nasıl fiziki mesafeye uysun. Serviste ve yemekhanede temaslı olarak izolasyona gönderiliyor ama hatta temaslı olan işçiler karantinaya alınmıyor. Zaten bu konuda baskı olduğunu biliyoruz, fabrika üst yönetimi de bunu görmezden geliyor. Kağıt üzerinde her şey çok kuralına uygun ama dertleri insan sağlığı değil, yıl sonu hedefleri. Bu yazdıklarımızın doğru olduğunu fabrikamızda herkes biliyor. Bu yazılanlar bizim gerçeğimiz ve bunları değiştirmek için de yan yana gelmeli, haksızlıklara karşı birlikte davranmayı başarabilmeliyiz.