‘Oradan köpek geçerse sen de geçersin’
ürkiye Taşkömürü Kurumuna bağlı tüm müesseselerde yer altında 6 bin 68, yer üstünde 1400 işçi çalışıyor. Sözleşmeli memur sayısı ise 1230 dolaylarında. Zonguldak’taki Üzülmez Müessesindeki işçi sayısı ise 1200. Eksi 260 kota kadar üretim yapılan maden ocağı sendikanın açıklamasına göre en az maliyetle en çok üretimin yapıldığı TTK ocağı. Buna karşın özelleştirme tehlikesi hep üzerlerinde. Görüştüğümüz Üzülmez işçileri, özelleştirme sopası gösterildiği için bir araya gelmelerinin daha da güçleştiğini, işçilerin bilinç düzeyinin toplam tabloyu değiştiremediğini vurguluyor…
“Şef yaptığının okuma yazması yok. Belin ağrıyor, şefe gidiyorsun söylüyorsun, ‘S… git ocağa çalış’ diyor. Bir alan var daracık, ‘Oradan geçemiyoruz’ dedim, ‘Oradan köpek geçer mi’ diye sordu. ‘Geçer’ dedim ‘O zaman sen de geçersin’ diyor adam...”
TMADENCİNİN NASIRLI ELLERİ…
TTK’YE bağlı Üzülmez işletmesinden 4 yıllık madenciyle sohbet edeceğimiz masaya oturur oturmaz; içi kalın, sert bir tabaka halini almış, nasırlaşan, geçen yaraların ardından kalan izlerle dolu avuçlarını gösteriyor: “Bak madenci eli böyle olur, bu iyi hali ben sana söyleyeyim.” Ardından bu avuçlardaki yaraları oluşturan koşulların kimsenin umurunda olmadığını söylüyor: “Ben açık konuşayım. Ben madenciyim; madende bir kaza olduğunda herkes bunu örtmeye bakar. Çünkü madenler özelleştirme güdümünde artık. Hükümetin burada bize tek gösterdiği yüzü de özelleştirme sopası. Bu özelleştirme sopası yüzünden hiçbir şeye sesimizi çıkaramıyoruz. Daha beter olur, burayı elimizden alırlar diye korkuyoruz. Ama her türlü gidişat özelleştirme yönünde.”
Günde 7 saat, aylık 16 bin liraya çalıştıklarını söylüyor. 1200 işçinin çalıştığı Üzülmez’de üretimin sürekli olduğunu ancak katliam yaşanan Amasra İşletmesinin gözden çıkarılan ilk yer olduğunu anlatıyor: “Amasra’yı Hema’ya sattılar. Hema hazır yerleri aldı, kömür çıkarmak için hiç uğraşmadı. Amasra hep bir üvey evlat muamelesi gördü. Özelleştirme hep gündemdeydi. Kozlu ve Üzülmez’de de Soma Madencilik’e hazırlık galerisini verdiler daha önce. Soma burada aşırı zarar ettiğini söyleyerek bıraktı. İşçileri de yüzüstü kaldı. Soma devletin ocağında adam çalıştırıyordu yani.”
‘HÂLÂ GÖÇÜKTEN MALZEME SÖKÜYORUZ’
“Madenciye madenciden başka kimse sahip çıkmaz” diyerek iş cinayetlerinin de kazaların da özelleştirme hedefiyle bağlantısı olduğunu dile getiriyor: “Şimdi 6 mühendisin çalışacağı yerde 2 mühendis varsa… Şimdi düşün, benim 2 tane gözüm var. 2 gözümle en fazla seni görürüm. Burada 4 mühendis olsa ben işten kaçabilir miyim? İhmali gözden kaçırabilir miyim? Amasra’daki gibi kazalar oluyorsa demek ki eksiklikler var. Başıboşluk yukarıdan aşağıya geliyor işte. Mesela işçimiz eğitimli değil, mühendisimiz eğitimli değil. Burada işçi bir kere kendisini işçi olarak görmüyor. Niye görmüyor? Aldıkları maaştan
DOSYA