Verirsesırtsırtsırtasırta verirsek kazanacağız
erhaba arkadaşlar. Ben 19 yaşında bir fabrika işçisiyim. Bugün bu kalemi elime almamın sebebi, patronların ne kadar acımasız olduğunu ve biz işçi sınıfının ne kadar ezildiğini anlatmak için biz işçilerin sesi olan Evrensel gazetesine yazıyorum. Ben fabrikamda iş arkadaşlarımı bir fikre örgütlemek istiyorum.
Çünkü ben Esenyalı Kadın Dayanışma Derneğinde bir işçinin ana temel haklarının ne olduğunu öğrendim. Patronlara karşı tek başına mücadele edilmediğini ve bu nedenle iş arkadaşlarımın da kendi haklarına sahip çıkması, patronların biz işçi sınıfını daha fazla ezmemeleri için bu mücadeleyi birlikte vermemiz gerektiğini öğrendim. Ülkemize bakıldığında patronların arkasında duran bir Cumhurbaşkanı olduğunu görüyorum ama biz işçilerin yanında olan bir Cumhurbaşkanı yok. Ve bu nedenle hep birlikte sırt sırta verirsek kazanacağız. Bu yüzden öncelikle benim gibi genç işçileri ve sonrasında tüm işçileri 1 Mayıs’ta alanlarda olmaya davet ediyorum.
M1 MAYIS BENİM İÇİN...
“Senin için 1 Mayıs ne ve neden önemli” diye sorarsanız, 1 Mayıs biz işçilerin sesimizi duyurmak için yıllar öncesinden verilen bir mücadelenin günü, hakkımız olan gün. Bu yüzden biz hep birlikte o alanda hep bir ağızdan kendi ülkemizde nasıl yaşamak, çocuklarımızın nasıl bir hayat istediği ya da liseli öğrencilerin ya da üniversite öğrencilerinin nasıl sesi olabilir, biz nasıl sesimizi duyurabiliriz işte bu soruların tek cevabı var onda 1 Mayıs’ta beraber olmak ve sesimizi hep birlikte yükseltmek.
SİZ İSTEMEZ MİSİNİZ?
Siz istemez misiniz, kendi hayatlarımızı istediğimiz gibi yaşadığımız bir dünyayı? Ben isterim. Çünkü ülke olarak buna ihtiyacımız var, gerçekten ihtiyacımız var. Patronların malları neden insan hayatından daha önemli? Ben fabrikada yere düştüm ve makineye çarptım. Usta başı önce makinenin durumunu sordu. O an o kadar öfkelendim ki. Fabrikalarımızda hep biz bir aileyiz denirdi? Ama bir makine, insan canından nasıl önemli olabilir? Çünkü can gider geri gelmez ama makine gider geri gelir. Maalesef ki öyle olmadı, makine benim canımdan daha değerliymiş. Bu yüzden ben sesimi duyurmak için 1 Mayıs’a geleceğim. İşçi kardeşlerim canlarımızın makinelerden daha değerli olduğunu patronlara göstermek için 1 Mayıs’ta Maltepe Meydanı’nda buluşmak üzere. değilim, tıpkı benim gibi ülkede yaşayan milyonlarca insan gibi. Kimse gününün yarısından fazlasını elleri nasır tutarak çalışarak kalan diğer saatlerini uyumakla bir ömür geçirmeye mahkum değil.
Şimdi biz işçiler için 1 Mayıs’ın neden önemli olduğunu daha iyi anlıyorsunuzdur. Kendinizin birer işçi olduğunu unutmayın. Belki patronlar için birer sayıdan ibaret olabiliriz ama unutmayınız ki biz de kaliteli bir yaşam sürmeyi, bu yaşamı kaliteli sürenler kadar hak ediyoruz. Bunun için de tüm işçiler, kadınlar ve gençler olarak birer sayıdan ibaret olmadığımızı göstermek için birlik olmalı ve bizlere yapılan haksızlıklara karşı mücadele etmeliyiz. Bu talebimiz ile hep birlikte 1 Mayıs’ta görüşmek üzere.