‘Bu kadar zorlandığımız bir dönem hatırlamıyoruz’
14 MAYIS seçimlerine sayılı günler kaldı. Partilerin seçim çalışmaları son haftada da devam ediyor. İşçi duraklarından sanayi bölgelerine işe gitmek için bekleyen işçiler, asılan pankartlar, dağıtılan bildiriler, ses araçlarından yapılan anonslarla sıkça karşılaşıyor.
Tuzla İstanbul’un sanayi havzalarından biri olması dolayısıyla işçilerin eğilimini toplamak için elverişli bir semt. Oy dağılımına bakıldığında da 2004 yılından bu yana AKP oylarının yüksek olduğu bir yer. Biz de duraklarda işçilerle konuşuyoruz.
Tuzla’da metal fabrikasında çalışan bir işçi “Kendimi bildim bileli işçilik yapıyorum. Çok küçük yaşlarda çalışmaya başladım. Şu an bir metal fabrikasında çalışıyorum. Daha önce çalıştığım yer bir silah fabrikasıydı. Orada bir iş kazası yaşadım.” diyor. Montunun cebine koyduğu sol elini bize gösteriyor. Üretim sırasında yaşadığı iş kazası sebebiyle iki parmağı kopmuş. Elini tekrar cebine koyarak devam ediyor: “Elimi çalıştığım makineye kaptırdım. Bu iş kazasından dolayı iş değiştirdim. Şu an çalıştığım yerde kazandığım ücret ile de zar zor geçiniyorum. Ekonomik olarak bu ülkede pek çok zorluk yaşadık. ’99 krizini gördüm ama daha önce hiç bu kadar zorlandığımız bir dönem yaşadığımı hatırlamıyorum. Her şey daha da Kötüye gidiyor. Kredilerini doldurdular artık. Bir değişimin muhakkak gerekli olduğunu düşünüyorum.”
‘BİR ŞEYLER ARTIK DEĞİŞMELİ’
Petrokimya iş kolunda çalışan bir işçi de şu an çalıştığı yerde sendikanın olmadığını söylüyor ve “Haliyle geçinmek, iyi bir ücret almak oldukça zor. Önümüzdeki seçimlerde ben de muhakkak bir şeylerin değişmesinden tarafım.” diyor. Bunun nedenini de şöyle açıklıyor: “Çünkü bu iktidar döneminde grev, eylem, sendikalaşma gibi haklarımızı tırpanladılar. Neredeyse dal kıpırdamaz hale getirmek istiyorlar memleketi. İyi midir, kötü müdür? Bilmiyorum ama sırf bu yüzden oyumu Millet İttifakından yana kullanacağım. Çünkü artık değişim ihtiyacı olmazsa olmaz.”
‘BİRLİK OLMAZSA KAZANIM DA OLMUYOR’
Sohbet ettiğimiz bir diğer kişi de Trendyol kuryesi. İş koşullarını soruyoruz, “Hiç iyi durumda değiliz” diye cevap veriyor ve şöyle devam ediyor: “Ben esnaf kuryeyim. Aslında küçük patron görünümlü işçiyim. Patron kadar vergi ödüyorum. Saatlerdir paket alabilmek için motor üzerindeyim. Kuryeler olarak günlerce eylem yaptık. Alabildiğimiz ücret zammı sadece 40 TL oldu. Tam bir birlik sağlamadığınız sürece kazanım elde etmenin çok zor olduğunu düşünüyorum. Yüzlerce kişi eylem yaparken geride kalan, çalışmaya devam edenler olduğu müddetçe gerçek bir kazanım elde edemezsiniz. Ne yazık ki bu birliği sağlama noktasında da sıkıntılar var. Seçimlere yaklaşırken de oyumu Millet İttifakından yana kullanacağım ama yine de hiçbir şey güllük gülistanlık olmayacak onu da biliyorum.”