Makarna değil iskender yemek istiyorum
erhaba, ben 15 yıllık metal işçisiyim. Gençliğim ve çalışma hayatım hep zor geçti. Geçim derdini hep yaşadım ve yaşıyorum. Bu sistem içerisinde biz işçilere kuru ekmeği ve makarnayı reva görüyorlar her zaman. Hiç olmazsa emekli olduğumda aynı sıkıntıları yaşamak istemiyorum. Biz işçiler daha iyi bir yaşam için greve çıktığımızda grevimiz yasaklanıyor. Eylem yapmak istediğimizde baskılanıyor. Hakkımız için mücadele ettiğimizde karşımızda polisi jandarmayı görüyoruz. Bıktık, artık yeter.
Kendimi geçtim, artık çocuğumun geleceğini göremez oldum. Bu benim canımı çok sıkıyor. Eve et alamıyoruz doğru düzgün. Eskiden az da olsa dışarıda gezerdik, bir şeyler yerdik ama şimdi dışarıda yemek lüks oldu ailem için. Bursa deyince akla kestane şekeri ve iskender gelir. Hadi kestane neyse, bulma olanağımız oluyor ama iskender yemek hayal oldu. Artık makarna yemekten bıktık, biraz da iskender yemek istiyoruz. Önümüz Kurban Bayramı, kaç kişi kurban kesecek? Durumu iyi olanlar kurban kesip; et dağıtmasa eti rüyamızda göreceğiz. Artık eskisi gibi kimse de et dağıtmıyor orası ayrı.
İki kişi çalışınca bile ay sonu zor gelir oldu. Bizlerin gelecek umudunu geri verin. Yarınlara güzel bakmak istiyoruz. Çocuğumuzun geleceğiyle ilgili endişe yaşamak istemiyoruz. Emekli olanlar bile aynı yerde çalışmaya devam ediyor. Biz bunu mu hak ediyoruz? Avrupa’da emekliler ülke ülke geziyor biz ise fabrika fabrika.
İnsanca yaşayabilir bir ücret alıyor olsak hiç bu dertleri yazmazdım ama durumumuz her geçen gün kötüye gidiyor. Güzel yaşamak biz işçilerin de hakkı değil mi? Benim bugün çektiğim sıkıntıları çocuğumun yaşamasını istemiyorum…
M