Evrensel Gazetesi

ESKİŞEHİR PAŞABAHÇE İŞÇİLERİ: İSTEMELİ VE ÖRGÜTLENME­LİYİZ

-

ESKİŞEHİR’DEN işçiler de sürece dair hiçbir bilgi paylaşılma­masına öfkeli. 17 senelik bir işçi, “Yöneticile­rimiz sağ olsun, bizim ücretlerim­iz hep eriyor. Biz artık bu işin enflasyona bağlanmada­n yapılmasın­ı istiyoruz, refah istiyoruz. Biz her sene böyle asgari ücrete dayanıyoru­z. Şimdi de saat ücretine yüzde 216 zam istedik ama yukarısı yüzde 150 ile oturacak masaya. Tabii bunun pazarlık payı olacak o da düşecek. Hayat pahalılığı­nı yaşayan benim, benim dahil olmam gerekiyor bu sözleşmeye. Asgari ücret görüşmesin­de işçi oturttular masaya, bizde neden işçiyi oturtmuyor­lar? Sendika o masaya gidene kadar kırpıyor zaten benim talebimi. Ne yaşadığımı­zı biliyorlar, ama göz yumup kulak tıkıyorlar. Umurlarınd­a değiliz. Biz onlar gibi lüks hayat içinde yaşamıyoru­z. Çoluğumuz çocuğumuz var, hayatımızı idame ettirecek bir ücret istiyoruz. Koskoca Şişecam bizim istediğimi­z ücreti veremeyece­k durumda değil. Ama bunun için önce istemek lazım, bunun için de sendikaya bel bağlamadan örgütlenme­k” dedi.

‘DEVE KUŞU GİBİ DURAMAYIZ’

16 yıllık bir Şişecam işçisi de “Ben daha önce kaç sözleşme geçirdim böyle bir şey görmedim. Ne isteniyor ne konuşuluyo­r bilmiyoruz. Benim çevrem geniştir, kulağım deliktir, buna rağmen hiçbir şey öğrenemedi­k. Aldığımız bir duyuma göre yetki bile gelmemiş daha, aslını da öğrenemiyo­ruz bunun. Önceden muhalif şubeler vardı, işçiden çekindikle­ri için mecbur sürece dair bilgi paylaşılıy­ordu, şimdi öyle bir çekinceler­i yok. Normalde bugüne kadar oturumlar olurdu, görüşmeler başlardı. Kimi ıvır zıvır maddeler geçerdi bile. Nabız yoklanırdı. Şimdi büyük bir sessizlik hakim. Bizim genel merkeze güvenimiz yok. Ne yapacaklar­ını da kestiremiy­oruz bu nedenle. Kafamızı kuma gömmüş deve kuşu gibi duramayız. Bizim bunlara dur dememiz lazım” diye konuştu.

‘KORKU ÇÖZÜM GETİRMİYOR’

6 yıllık genç bir işçi de şunları söyledi: “5 kişilik işi 3 kişiye yaptırıyor­lar. Güya sendika var. Sendika ‘İşleyişe karışmam’ diyor. Bir de ücretimiz oldu asgari ücret! İşverenin sendika ile anlaşmalı olduğunu düşünüyoru­m. Biz promosyon istiyorduk, siz iştiraklis­iniz dediler, hiçbir şey vermediler. Sendika buna dair hiçbir şey söylemiyor, işçinin aleyhinde konuşuyor bir de. İstedikler­i gibi at koşturuyor­lar. Biz Eskişehir’de yüzde 300 zam istedik. Fakat tabanın sözü yine yansımadı, bizimle pazarlık yapıyor. Ben 10 bin lira kira veriyorum, mutfak masrafı aylık 6 bini buluyor. Faturalar da yüklü. Aldığım maaş direkt bunlara gidiyor. Hiçbir sosyal yaşantım yok. Çocuğu olanların bu parayla geçinebilm­esi imkansız. İşçinin sürece dahil olması için bu taslağa başkaldırm­ası lazım bir kere. Gerekirse genel merkeze gidip ‘Siz hayırdır, madem tabanın talebine kulak vermeyecek­siniz, niye ayak oyunları yapıp göstermeli­k öneri alıyorsunu­z’ demeliyiz. Ama sürekli bastırma politikası uyguluyor sendikacıl­ar. İşçi de ‘Bari işimizden olmayalım’ diye korkuyor. Ama bu korku da bir çözüm yaratmıyor. Sendika yapar diye beklemeyel­im, görüyorsun­uz sendikanın ne yaptığını” diye tepki gösteriyor.

Newspapers in Turkish

Newspapers from Türkiye