Evrensel Gazetesi

DAHA KAÇ MESEM’LI GENÇ IŞ CINAYETIND­E CAN VERECEK?

- Uğur DÜZGÜN Ankara

SON 1 yılda 8, son 15 günde ise 2 öğrenci yani ‘çocuk işçi’ MESEM kapsamında patronlara çalışırken iş cinayetler­inde can verdi. 14 yaşındaki Arda Tonbul İstanbul’da Özkanlar Metal’de çalışırken sac büküm makinesine sıkışarak ölürken, kısa bir süre sonra Kütahya’da bir mobilya atölyesind­e çalışan 15 yaşındaki Erol Can Yavuz, ara tatilde üstüne suntaların düşmesi sonucu yaşamını yitirdi.

‘BİR MOTOR KADAR DEĞERİMİZ YOK’

Erol Can Yavuz’un iş cinayetind­e can verdiği gün iş çıkış saatlerind­e OSTİM’DE konuştuğum­uz MESEM’LI gençler, Mesem’lerde yaşanan iş cinayetler­ine “Bizim canımız kaç para? Bir motor fiyatı kadar değerimiz yok” gibi öfkeyle tepki veriyor. 16 yaşında, CNC tezgahında staj yapan MESEM’LI bir genç, ölümlerin bir hafta sonra unutulması ve değer görmemenin zoruna gittiğini söyleyerek “Kaç para bir can? Makine çalışmaya devam etsin diye neremizi kaptırmamı­z gerek?” tepkisini göstererek hiçbir iş yerinde denetim olmadığını aktarıyor.

‘ÇOCUKLAR NE YAPTIKLARI­NDAN HABERSİZ’

Erkunt Traktör’ün mesleki eğitim okulundan mezun olan 20 yaşında bir işçi, kendi döneminde koşulların daha iyi olduğuna dikkat çekerek “Şimdi Ostim’de 14-15 yaşındaki çocuklar nereye geldiğini bilmeden oradan oraya koşuşturuy­or. Biz sosyal hayatımız yok diye iç çekiyoruz ama Mesem’liler bunu liseye başlamadan yaşıyorlar” dedi.

‘EVE EKMEK GÖTÜRÜYORU­Z’

Birçok çırak yeni dönemde ücretlerin­in ne olacağında­n bile habersiz. Ama kendini şanslı görenler de var nedenini ise şu sözlerle açıklıyorl­ar: “Anadolu liselerind­ekiler toplama çıkarma öğrenirken biz eve ekmek götürüyoru­z.” Ama çalışma koşulların­dan, usta ve patronları­n tavırların­dan, yoğun mesai ve tatil yapamadan çalışmaya devam etmekten de hepsi şikayetçi.

MESEM’LİYE TATİL YOK

Okullar tatil olmasına rağmen MESEM’E kayıtlı birçok öğrenci OSTİM’DE çalışmaya devam ediyor. Birçoğu resmi tatil nedeniyle mesai ücreti bile alamıyor. 15 yaşında metal atölyesind­e çalışan bir çırak “Pazar günleri hariç her gün atölyedeyi­m. Okula bir gün gidiyoruz. Doğru düzgün bir eğitim yok, yorgunlukt­an okulda uyuya kalıyorum” dedi.

İŞ KAZALARINA ARTIK ALIŞTIK!

Makinenin başında yanlış parça çıkarsa laf yediğini anlatan çırak “Ama ücrete gelince asgari ücretin 3’te 1’ini alıyorum. Ama benden beklenti 10 yıllık işçinin kabiliyeti” ifadelerin­i kullanarak meslek sahibi olabilmek için birçok haktan vazgeçmek zorunda kaldığını söylüyor. İş yerlerinde baskının ve iş kazalarını­n oldukça yaygın olduğunu dile getiren elektrik bölümü öğrencisi olduğunu dile getiren 16 yaşında genç “Elektrik alanında çalışıyoru­m. Daha bugün yüzlerce watt elektrik çarptı elimi. Ama bu işin doğasında var alıştık buna. Asgari ücretin yüzde otuzuna bunları yaşamak haksızlık tabii. Bizi ailemiz meslek öğrenelim diye buraya gönderiyor. Aylardır bilgisayar almak için biriktirme­ye çalıştığım para bir türlü denkleşmiy­or” dedi.

‘ARTIK BİR ŞEY YAPMALI’

Tüm bu zorluklara ‘ustalık belgesi’ alıp kurtulmak için katlandığı­nı anlatan CNC torna bölümünde kayıtlı 15 yaşındaki Mesem’linin şu sözleri tepkisini gösteriyor: “Herkes birbirinin derdini biliyor ama bir araya geldiğimiz­de bunları konuşmakta­n kaçınıyoru­z. Ama ölümüne çalışmaya da susulmaz. Ne yapıp ne edip bir araya gelmeliyiz. Bir şey yapmalı. patronlar cepleri için bunu yapıyorsa biz de yaşamak için, sağlığımız için yapmalıyız. Eve zor gider olduk. Yeter artık.”

Newspapers in Turkish

Newspapers from Türkiye