Patron belediyeciliği istemiyoruz

Merhaba değerli Evrensel okurları, ben Gaziantep 5. Organize Sanayi Bölgesi’nde çalışan genç bir işçiyim. Bildiğiniz üzere yerel seçim yaklaşıyor ve bizim de bir belediye başkanı seçmemiz gerekiyor. Bugüne kadar Büyükşehir Belediye Başkanlığı yapmakta olan Fatma Şahin’in geçmişten bugüne yaptığı şeyler biz işçilerin yararına olmamıştır. Artık değişime gitmemiz gerekiyor.

Kış aylarında duraklarda yağmur, kar, dolu, fırtına demeden servisleri bekliyoruz. Neden işçi duraklarında servis bekleyeceğimiz kapalı bir alan yok? İşsiz olan ve Başpınar’a iş aramaya gidenler neden saatlerce otobüs duraklarında bekliyor? Başkan Şahin neden Şireci işçisinin yanında olmayıp Şireci patronunu (Ahmet ağabeyini) savunuyor? Belediye çadırlarını her yere açıyor da neden grev yapan, hakkını arayan, evine ekmek parası götürmek için çabalayan işçi arkadaşlara bir çadır açtırmıyor? Şireci işçileri 6 gün boyunca güneşin altında eylem yaparken; Artemis işçileri, Erkaplan işçileri 20 gün boyunca güneşin altında eylem yaparken neden görmezden gelindi? Neden bir çadır bile açılmadı? Neden bir öğün yemek verilmedi? Neden grevde olan işçilerin ailelerine gıda desteği verilmedi? Soruyoruz!

Şimdi diyeceksiniz ki bu kadar desteği nasıl versin, nasıl karşılasın? Halktan alınan vergiler hepimizin bildiği şeyler. Türkiye’de en pahalı suyu Gaziantep içiyor. En pahalı elektriği kullananlardan biriyiz. En pahalı halk otobüsünü kullananlardan da biriyiz. Bir işçi Başpınar’a otobüsle gidince 20 lira akbil basıyor. Çarşıya inip ihtiyacını gidermek için kişi başı 15 lira akbil basıyor. Bu kadar para nereye gidiyor?

“Yol yaptık, köprü yaptık, kavşak yaptık, park yaptık, kaldırım yaptık” diyorlar. 17 bin 2 lira asgari ücretle araba alıp yolu kavşağı kullanmasını geçtim çocuğunu alıp bir parka götürüp bir şeyler bile alamıyor insanlar. Siz neyin yolundan, parkından bahsediyorsunuz?

Bugüne kadar belediye başkanlarının işçilere ne faydası olmuş? Bize bizi anlayacak, işçinin derdini dinleyecek, işçiye destek verecek bir anlayış gerekli. Patronun yanında durmayıp, işçiye yanında olan bir belediyecilik gerekli. Bu da herhalde tepeden inmeyecek. İşçiler kendini bu süreçte sadece oy veren konumunda görmemeli, bu anlayışı değiştirmemiz gerekiyor.