İşgal ettiğiniz sendikaları, gerçek sahipleri alacak

Bizler söyleye söyleye usandık ama ne hikmetse Hak-İş ve üyesi olduğumuz Özçelik-İş usanma dı. Biz Hak-İş’in nasıl güçlendirildiğini, kimler eliyle güçlendirildiğini çok iyi biliyoruz. Bu sendikacılar sermayeye hizmet etmekten vazgeçmedi. Sendika işçinin alım gücünü ve sosyal haklarını korumak ve yükseltmek için çaba göstermeyecekse niye var? Ama bu sendika ağaları ne hikmetse sendikayı işçinin değil de kendi maaşlarını ve sosyal haklarını yükseltmek için kullanıyorlar.

Ocak ayının ortasında “Geçinemiyoruz, kiraları ödemekte zorlanıyoruz” diyerek ülkenin çoğu yerinde eylemler yapan kamu isçilerinin taleplerini bildirmek için gittiniz bakanlıkta işçileri satıp geri döndünüz. Şanlıurfa’da Öz İplik-İş’in taleplerini duymazdan gelmeleri nedeniyle Özak Tekstil işçileri anayasal haklarını kullanarak sendika değiştirdi. Özak Tekstil’de Öz İplik-İş’in işçilere neler yaptığını gördük. Bunları gündeme getirmeyen sendika ağaları yeni yılda üye sayısının arttığını söyleyerek, “Daha güçlü Türkiye ve daha güçlü Hak-İş” sloganı altında işçilere Hak-İş çatısı altında örgütlenme çağrısı yapıyor.

Yıllardır en kötü sendikanın sendikasızlıktan daha iyi olduğunu savunduk. Fakat Özçelik-İş’in örgütlü olduğu iş yerlerinde gördük ki sendikanın kuruluş ama cından çıkarak temsilcileri ve hatta delegeleri bile patrona hizmet ediyor.

Sorunlarımızı dile getirdiğimizde “Biraz da patron tarafından bakın” diyenler, bu sendikanın atamış olduğu temsilcilerdir. Temsilcileri bile sandık kurmadan, atayan bir sendikanın işçiye faydası olur mu? Özçelik-İş Genel Başkanı Yunus Değirmenci’nin diğer illerde ve Kayseri’de sözleşme dönemlerinde işçileri nasıl sattığını çok iyi biliyoruz. Bu sendikanın genel başkanı altında milyonluk araba varken, villalarda yaşam sürdürürken biz işçiler de çocuklarımızın isteklerini geri çevirmeyelim diye fazla mesai yapıyoruz, çok yoğun bir şekilde çalışıyoruz.

Fabrikada sözleşme zamanında “İstediğimiz zammı almazsak sendikadan istifa ederiz” diyen işçilerin isteklerini yerine getirmek yerine patrona şikayet edip işten çıkarmak ya da ücretsiz izne göndermek sendikacıların kime hizmet ettiğini gösterir. Sonra da üye sayımız arttı diye böbürlenip durursunuz. Ama bir gün işgal ettiğiniz sendikaları gerçek sahibi olan mücadeleci işçiler alacaktır.