İş yerleri birlikte hareket etti

’89 Bahar eylemleri; ücretlerin düşük ol

- duğu, çalışma koşullarının ağırlaştığı, iktidar tarafından işçi sınıfı aleyhine Mecliste yeni ya

- saları çıkarma çabaları içerisinde olduğu, esas olarak ücretlerdeki yetersizliğin işçileri harekete geçirdiği bir süreçti.

İşçi sınıfı tarihi boyunca, işçi-işveren ilişki

- leri hep karşıt çıkar çelişkisi içinde olagelmiş

- tir. ’89 Bahar eylemlerine geliş sürecinde de işçi emekçi kamuoyunda bu ilişkiler gergin, tartışmalı olarak yaşandı. İşverenler, yani ser

- maye, işçileri çok çalıştırıp az ücret vermeyi prensip edinmişlerdi. İşçi sınıfı ise bu denge

- sizliği kırmak için tarih boyunca mücadele vermişti. Bu mücadeleler, kimi zaman kaza

- nımla sonuçlanmış, kiminde ise başarı elde edilmemiştir. İşçilerin sendikal örgütlülüğü

- nün olduğu iş yeri ve iş kollarında kazanım daha çok olmuştur. Şunu söylemek gerekir ki, o zaman da sarı sendikal anlayış egemen

- di. Bilhassa genel merkezler düzeyinde. O ne

- denle işverenlerle kamuoyu önünde tartışma

- lar olsa da kapalı kapıların ardında sınıfın le

- hine pek olumlu şeyler olmuyordu. Tabi her genel merkez aynı değildi.

Eylemler, iş yeri içinde yürüyüşler, işe geç başlama, yemek boykotları, iş önlüğü yakala

- rına siyah kurdele takma, sakal bırakma şek

- linde bir ön hazırlıkla başladı. İş yerlerinde gelişen bu eylemler, diğer iş yerleri ile kurulan ilişkiler, salon toplantıları gibi etkinlikler sonu

- cu daha da genişledi. İlk etapta sendika yö

- netimleri (şube ve merkez) katılmadılar. Karşı durdular.

Ancak, işçiler bu tutumu değiştirmeye zorladı, gönülsüzce de olsa yöneticiler eylem

- lere katılmaya başladı. Tabii ki bu kendiliğin

- den olmuyordu. İş yerlerinde kurduğumuz, iş

- çi komiteleri bir iş görüyordu. Mesela, TEKEL iş yerlerinde kurduğumuz, demokratik sendi

- kal birlik örgütlenmesi önemli işler başardı, yönetimleri büyük oranda değiştirdi. Eylemler genişledi, vizite eylemleri, iş bırakma eylemle

- ri gibi devam etti. Doğal işçi önderleri ve ileri işçiler iş yeri örgütlenmesinde ve eylemlerin yaygınlaştırılmasında önemli görevleri başar

- dılar. Bu eylemlere halkın ve esnafların des

- teği işçilerin taleplerinin kamuoyunda haklı olarak görülmesinde önemli idi.

’89 Bahar eylemleri ülkedeki hemen he

- men tüm kamu iş yerlerini harekete kattı. Ey

- lemlerin sonucunda sendika şube ve merkez yönetimlerinde ciddi değişiklikler oldu. Eylem

- lere öncülük eden işçi kuşağının önemli bir kesimi yönetimlere geldi. Siyasi iktidar yasa değişikliğini ertelemek zorunda kaldı. Bunla

- rın bazıları, kıdem tazminatlarının kısıtlanma

- sı, sendika yasalarındaki değişikliklerdi. İş yerlerinde sendika temsilcilerinin sözü daha dinlenir hale geldi. Ücretlerde önemli artışlar sağlandı. Çalışma koşullarında ise önemli dü

- zelmeler sağlandı. Mücadeleci işçiler öncülü

- ğünde sendika şubeleri illerde sendikal plat

- formlar kurarak kazanımlarını korumayı, sal

- dırılara karşı birlikte durmayı hedeflediler.