SİMGEYİ YOK ETMEK, YERİNE ANLAM KOYMAK

RAP müzik popüler olana, sistemin dayattığına tepki olarak çıksa da bir süre sonra onu da bir meta haline getirmeye başladı. Bu değişimi nasıl değerlendiriyorsunuz? Bu iki eğilim nasıl karşı karşıya geliyor, dinleyiciler nasıl tepki veriyor?

Sistem, özellikle günümüzde birçok şeyi alınıp satılabilir bir metaya dönüştürmeyi iyi biliyor. Pazarda rağbet gören ne varsa yeniden ambalajlayıp piyasaya sunuyor. Örnek olarak solda belirli bir dönem Che ve teorileri gündeme geliyorsa sistem bu meseleyi teorilerden arındırıp, içini boşaltıp yeniden tezgaha koyuyor. Bugün Che tişörtü satan onlarca kapitalist giyim firması görebilirsiniz. Yani kapitalizm, simge/anlam çelişkisinde anlam meselesini oldukça iyi ekarte ederek geriye yalnızca içi boş birer simge bırakıyor. Ve bu figürleri pazara çıkarıp birer meta olarak satıyor. Bizim yaptığımız şey ise bir anlamda, pazarı reddetmek, simgeyi yok etmek ve yerine anlam koymak. Diyalektik bir ilişki diyelim. Ne de olsa “Yanlış hayat, doğru yaşanmaz” diyor Adorno. Ancak burada şunu iyi görmek gerekir; sanatın (müziğin) metalaşması, diğer her şeyin metalaşmasının yalnızca bir parçası, uzantısıdır. (Bkz. yabancılaşma) Dolayısıyla detaylı ve eleştirel bir kapitalizm çözümlemesi yapılmadan bütün dikkati tali meselelere yöneltmek bizi asıl hedeften uzaklaştıracaktır. Ekoloji, kadın hakları, LGBT konusu, hayvan özgürlüğü gibi birçok mücadele alanı kapitalizmle doğrudan ilişkilidir ve beraber ele alınması gerekir. Hareket, birbirinden yalıtılmış tekil meselelere dönüştürüldüğü ölçüde başarısız olmaya mahkumdur.