İşçiyi bölen zam değil insanca ücret istiyoruz
Bu mektubu tüm Sersim (Simfer) işçileri adına yazıyoruz. Ev geçindirmeye, çocuklarının masraflarına yetişmeye çalışan işçileriz. Çoğumuzun kredi borcu olduğu için sakin kalıyorduk. Asgari ücret zammı sonrası ücretlerde iyileştirme yapılacak beklentisiyle 15 Şubat’ı, maaş gününü bekledik. Gördük ki patron, işçiyi bölme derdine düşmüş. Yapılan zammı kabul etmiyoruz. Ek zam talep ediyoruz.
Ücret yatınca gördük ki ne maddi sıkıntılarımız ne yaşamımız patronun umurunda. Tek umurlarında olan iş daha az maliyetle çıksın ve ücretler de düşük olsun. Bizler var gücümüzle emek verdiğimiz iş yerinde, yoğun tempo sonucu, iş kazalarına, bayılmalara tanık olduk. Bizler her dönem fedakarlık yaparken bu zam döneminde ise patronun, fabrika yönetiminin bunun karşılığı olarak zammı yüksek tutacağını umuyorduk, düşünüyorduk. Ama gördük ki böyle olmadı.
Patron, üç ayrı mezuniyet adı altında ortaokul, lise ve üniversite mezunu işçiler olarak bizleri bölmüş ve ayrı ücret belirlemesi yapmış. Ortaokul mezunlarına çalıştığı yıla bakılmaksızın 18 bin, lise mezunlarına biraz daha fazla, üniversite mezunu montajda çalışanlara ise 19 bin küsur ücret belirlemişler. Bu durum biz çalışanlar arasında aşırı huzursuzluk yarattı. Bizler hiçbir çalışan arkadaşımızın fazla ücret almasına karşı değiliz ancak adaletsiz ücret dağılımı, kıdem farkının olmaması, yeni-eski işçi fark etmeksizin düşük ücret verilmesini kabul etmiyoruz.
Bizler istiyoruz ki herkes hakkını alsın. 15 yıllık işçi 18 bin alacak.
Ama 3-4 aylık işçi 19 binin üzerinde alacak. Bu hak mı? Değil. Ama patronun oyun yaptığının farkındayız. İşçilerin büyük bölümünün ortaokul mezunu olduğunu bilen patron, ücreti düşük tutmanın bahanesi yapıyor. Az sayıda olan üniversite mezunu işçilere de güya biraz fazla ücret veriyor. Biz bu durumun farkındayız. Aynı iş kolundaki fabrikalarda aynı işi yapan işçiler bizim aldığımız ücretlerden çok yüksek alıyor. Neden? Kötü de olsa sendika var çünkü.
Ücretleri iş çıkışına kısacık bir zaman kala yatırdılar, gün içinde işçiler kendi arasında konuşmasın diye. Tepki gösterip ertesi gün işe gelmeyen onlarca işçi arkadaşımız oldu. “İşi beğenmeyen varsa kapı orada” anlayışından bıktık. Bu firmaya yıllarını vermiş işçilerin bu kadar kolay, hiçbir emek vermemiş gibi görülmesini istemiyoruz. Bizler insanca yaşamak istiyoruz. Bu nasıl zam diyoruz ve çeşitli biçimlerde tepkimizi ortaya koyabildiğimiz kadar koyacağız.