Hatırlamak mı zor, unutmak mı?
Meksika havzası’ Hollywood için çok ‘ önemli. Alfonso Cuarón, Guillermo del Toro, Alejandro González Iñárritu gibi önemli yönetmenlerin Hollywood’un son yirmi yılını kurtaran sayılı isim arasında olduğu düşünüldüğünde hele… Meksika sinema endüstrisi hem yönetmen hem de oyuncu devşirmek için iyi bir alan bu büyük endüstri için…
İşte yukarıdaki isimlerin düzeyine çıkmaya en yakın adaylardan birisi olarak dikkatleri çeken Michel Franco’nun son filmi “Hatır” (Memory) Türkiye’de gösterimde. “Nuevo Orden”, “Sundown”, “Chronic” ve “Las hijas de Abril” filmleriyle Cannes, Venedik gibi festivallerde boy gösteren yönetmenin dikkat çekici yanlarından birisi hikaye çeşitliliği. Benzer temalarda hikayelerde ısrar etmiyor. İlişki depresyonundan annelik içgüdüsüne, sınıf öfkesinden hafızanın önemine kadar birçok tema onun hikayelerinin konusu olabiliyor.
Peter Sarsgaard’a Venedik Film Festivali’nde en iyi erkek oyuncu ödülünü kazandıran son filmi “Hatır” (Memory) güçlü bir ikilem üzerinden inşa ediyor hikayesini. Hatırlamanın öfkesi ve unutmanın mahçupluğu…
Sosyal Hizmet Görevlisi Sylvia (Jessica Chastain), kızı, işi ve rehabilitasyon toplantıları arasında geçen basit ve düzenli bir yaşam sürmektedir. Gençlik yıllarını alkolik olarak geçirmiş olan Sylvia, kızı Anna doğduktan sonra içkiyi bırakmış kontrollü bir yaşam sürmektedir. Kız kardeşiyle görüşse de annesiyle arasının iyi olmadığını anlarız. Bir gün kız kardeşi Olivia’nın ısrarıyla lise buluşmasına gider. Buluşmadan eve dönerken bir adamın onu takip etmesiyle tedirgin olur ve geçmişin kötü hatıraları tetiklenir. Onu takip eden kişi Saul (Peter Sarsgaard) demans hastalığından mustariptir ve yakın tarihi hatırlamamaktadır. Sabaha kadar kapısının önünde bulunan Saul’le bağlantı kurup kardeşi Isaac’a haber verir Slyvia. Ancak ikili arasında tuhaf da bir bağ oluşur. Önceleri Slyvia’nın geçmişe dair bazı hatıraları nedeniyle gerilimli başlayan ilişki günler ilerledikçe biri hatırlamaktan, diğeri unutmaktan bu yana dertli iki insanın hayatına anlam katmaya başlar.
Slyvia’nın çocukluk ve ergenliğinde yaşadıkları onun bugününü belirlerken, Saul’un hafızasızlığı ona iyi geliyor bir bakıma. Çünkü hafıza, bir yanıyla da bizi biz yapan şey. Dolayısıyla Saul’un tam olarak olduğu şey olmaması belki de Slyvia’yı ona yönelten etmenlerin başında geliyor. Soul, hatırlayamamaktan yana canı sıkılsa da bunun hayatına devam etmesinin önüne geçmesine izin vermiyor. Slyvia, hatırlamaktan bıkıp usanmış olduğu için bir yere gidemeyen hayatına devam etmek için Saul’dan destek alıyor. Böylece birinin fazlalığını diğerinin boşluğuna aktararak hareket edecek bir alan yaratıyorlar kendilerine.
Filmin gezindiği alanların hassaslığı henüz izlememiş olanların tadını kaçırmamak için dikkatli olmayı gerektiriyor. Bu yazıyı bir ‘ilk izlenim’ gibi düşünerek kaleme almak gerekti. Ama büyük bir sürprizin, görülmemiş bir hikayenin varlığı değil söz konusu olan. Daha önce birbirinden bağımsız olarak çok kereler işlenmiş iki temanın ortak bir hikayede ustaca birleştirilmesi söz konusu “Hatır”da. Bizi olduğumuz yerde tutanın da, ilerletenin de çoğu zaman karakterimizi oluşturan hafıza olduğunu; hatırlamanın bazen bir yüke dönüşeceğini hatırlatıyor bir yandan yapım. Ama öte yandan unutmanın da bir çıkmaza götürebileceğini, kim olduğumuz konusunda bizi dilemmaya sürükleyebileceğini vurguluyor. Hatırlamak ile unutmak arasındaki dengenin; hatırlamayı fazlalık, unutmayı eksiklik saymamak gerektiğinin anlatısı biraz da “Hatır”.
Jessica Chastain ve Peter Sarsgaard ikilisinin sırtladığı ve yükselttiği yapım haftanın dikkat çekici vizyon filmlerinden. Haylidir böyle tatlar bulmakta zorlandığımız “Amerikan bağımsızı” lezzetini yakalamamızı sağlıyor bir yanıyla da. Öte yandan da Yönetmeni Michel Franco’nın Hollywood’un büyük yapımcılarına “Ben buradayım” dediği bir anlatıya dönüşüyor.
‘ Hatırlamaktan yorulan Slyvia, unutmaya mahkum Saul’dan destek alıyor. Böylece birinin fazlalığını diğerinin boşluğuna aktararak hareket edecek bir alan yaratıyorlar kendilerine.