ZENGİNLİK AÇLIĞA KARŞI KORUMA SAĞLAMIYOR: SANAYİLEŞMİŞ ÜLKELERİN AYIBI

YİYECEK bol miktarda var. Ancak milyonlarca kişinin sağlıklı gıda almaya gücü yetmiyor. Bununla mücadele devletin görevi mi yoksa toplumsal vicdanlara seslenip sadaka sistemiyle çözülebilir mi?

Açlık, gelişmekte olan ve yoksul ülkelerde bir sorun olarak kabul edilmektedir. Ülkedeki açlık, yetersiz beslenme ve gıda güvensizliği, sözde sanayileşmiş ülkelerin siyasi tartışmalarında ve medyasında da en iyi ihtimalle ara sıra ortaya çıkıyor.

Yoksulluk ve açlık: Küresel sorun mu yoksa devletin başarısızlığı mı?

Zengin ülkeler her zaman içinde yaşayan insanların kendilerine yeterli, uygun ve sağlıklı gıda sağlayabilmelerini garanti etme göreviyle karşı karşıya kalmıştır. Bu bir insan hakkıdır. Bu nedenle bu ülkelerde yaygın olan “tablolar” haklı olarak devletin başarısızlığı olarak değerlendirilmektedir.

Açlık, yetersiz beslenme ve gıda güvensizliği neredeyse tüm zengin ülkelerdeki insanları etkiliyor. Bundan şaşırtıcı sayıda insan etkilendi. 2019’da yapılan bir araştırma etkilenenlerin oranının tüm sakinler arasında yüzde 8 ila 20 olduğunu ortaya koyuyor.

Gıda bağışları: Dayanışmanın bir işareti mi, yoksa bir kriz işareti mi?

Gelişmiş ülkelerde 60 milyon kişi 2013 yılında zaten gıda bağışlarına (gıda bankaları) bağımlı durumdaydı. Gıda ve Tarım Örgütüne göre 2022 yılında sanayileşmiş ülkelerde gıda güvenliği ciddi risk altında olan 16.5 milyon insan yaşıyordu. Bu, 2015’ten bu yana 1.5 milyonluk bir artış.

Etkilenenlerin yiyecek bir şeyleri olmasına rağmen, gıda bankalarıyla kendi başlarına geçimlerini sağlayamadıkları için yemek hakları ihlal ediliyor. Bunların yasal garanti sağlamadığı gerçeği, malzeme kıtlaştığında ortaya çıkıyor. Almanya’daki gıda bankalarının insanları geri çevirmek zorunda olduğu iyi biliniyor ve haber yapılıyor. Ancak eli boş ayrılanların ne yaptığı anlatılmıyor.

İnsan Hakları İzleme Örgütü, artık yiyeceklerin geride bırakılan yoksul insanlara gönderildiği fikrine asla alışmamamız gerektiği konusunda haklı olarak uyarıyor.

Kovid-19, enflasyon, savaşlar, iklim değişikliği ve politik başarısızlıklar, zengin ülkelerdeki gıda kıtlığının giderek daha da şiddetli hale gelmesini sağlıyor. Hedef kitlesi zenginlere programlı bir şekilde markalarla hitap eden aşırı muhafazakar Wall Street Journal bile şöyle diyor: “Gıda fiyatları, zengin ülkelerde en yoksullar için bir yüktür.”

Zengin kuzeydeki yetersiz gıda arzı genellikle sağlık sektörüyle, daha doğrusu halk sağlığıyla bağlantılıdır. Bu aslında ilk bakışta doğru gibi görünse de yeterli destek sağlanırsa sorunun ortadan kalkacağı fikrini güçlendiriyor.

The Hill gazetesinin yaptığı da budur. 2022 yılında ABD’DE tam 25 milyon hanenin bazen veya çoğu zaman yeterli yiyecek bulamadıklarını yazdı. On iki milyon hanede 18 yaşın altındaki çocuklar yaşıyordu. Bu arada: 2022’de Abd’deki ortalama hane halkı büyüklüğü 2.5 kişiydi.

Hill ayrıca yasa yapıcılardan, iyileştirilmiş (hükümet) gıda programları ve evrensel ücretsiz okul yemekleri gibi

araçlar aracılığıyla tüm insanların ihtiyaçlarını karşılayan güçlü bir güvenlik ağı oluşturmalarını talep ediyor. Ücret artışlarının durumu iyileştirebileceği fikri ise akla gelmiyor. Stern, Büyük Britanya’daki durum hakkında şöyle yazıyor: “Dünyanın altıncı büyük ekonomisi, çocuklarını gerektiği gibi besleyemiyor. (...) Bu, sorunlu sağlık sistemini zorluyor.”

Dergi, Gıda Vakfının araştırmasına atıfta bulunuyor; buna göre Büyük Britanya’daki tüm hanelerin yüzde 15’i (sekiz milyon yetişkin ve üç milyon çocuk) bazen veya sıklıkla öğün atlıyor ve aynı zamanda önemli ölçüde daha az sağlıklı besleniyor.

Fransa’da, 2023’ün sonunda ankete katılanların yüzde 37’si yeterli yiyecek bulamadıklarını söyledi. Sekiz yıl önce yalnızca yüzde 11’i bunu söylüyordu. Ayrıca Fransız halkının yüzde 26’sı gıda güvensizliği olarak değerlendirilmesi gereken bir durumda yaşıyor. En az yüzde 20’si en az bir kez yeterince yemek yiyemediklerini doğruluyor.

Almanya’da mülteciler, düşük gelirli haneler ve vatandaşlık yardımı gibi devlet yardımlarından yararlanan kişiler zaten bu durumdan etkileniyor. Ancak emekliler, bekar ebeveynler ve tabii ki evsizler de gıda yoksulluğu ve açlığı yaşıyor.

Ancak kritik tarım raporu 2023’e göre, Anglo-sakson ülkelerinin aksine, Almanya’da standartlaştırılmış bir rapor sistemi bulunmuyor. Bu nedenle Almanya’da kaç kişinin gerçekte gıda yoksulluğundan etkilendiği bilinmiyor. Bu nedenle, “nüfusun yüzde 3.5’i” ile ilgili rakamlar, uzmanlardan gelse bile dikkatle incelenmek zorunda. Sonuçta 2022 yılında 17.3 milyon Alman’ın yoksulluk içinde olduğu kabul ediliyordu. Trend yükselmeye devam ediyor.

Çeviren: Semra Çelik