Biz kendi taleplerimiz için birleşirsek bir şeyler değişir
“Sağlık emekçilerinin dinlenme şansı yok, yemek molalarımız da kısıtlı, o sürede sadece yemek yiyebiliyoruz. Acilde çalışan arkadaşların ramazan ayında oruçlarını açacakları süreleri bile olmuyor.”
Merhabalar, sizlere Adana’dan yazıyorum. Toplumun yarısından fazlasını temsil eden kadınlardan biriyim. 31 Mart’taki seçimlerle ilgili görüşlerimi sizlerle paylaşmak istiyorum. 22 yıldır iktidarda olan, halkın çoğunu dini duygularla etkileyerek yöneten bir parti var malumunuz. Oturtulmuş bazı değerler ve dini duygular ile seçime giren bir milletiz. Ama iktidardakilerin söyledikleri ile yaptıklarının birbirine zıt olduğunu fark eden, adaletin kalmadığını, düşünce özgürlüğünün baskılandığı bir toplum haline dönüştüğümüzü görenler de var.
Ama seçimin nasıl bir sonuç getireceğini söylemek çok zor.
‘HALK HAKSIZLIKLARIN GÖRÜLMESİNİ İSTİYOR’
Benim gözlemim; maddi olanaklara fazlasıyla sahip olan, mitingini, reklamını yaparak insanları sürekli beklenti içerisinde bırakan AKP halen insanları etkilemeye devam ediyor. Bu da değişimi güçleştiriyor. Halk kendi gündemine bakıp, patronların ve iktidarın karşısında olursa bu seçimde oylar değişebilir. Birlik olursak ancak değişebilir, iktidar kaybedebilir. Kendisini anlayan, dinleyen, samimi, yaptığıyla söylediği bir olan adaletli bir yönetim istiyor halk. Acılarının duyulmasını, haksızlıkların görülmesini istiyor. Bunu yapan, yapmaya çalışan partiler var ama güçleri iktidar partisi kadar çok değil. Bir şeyler illa ki değişecek ama o köklü değişim ve huzur için daha fazla beklememiz gerekecek. Herkes bu seçimlerde şunu kesin istiyor: Artık birileri değişsin yerine farklı birileri, özü sözü bir olanlar gelsin. Umut her zaman edilir, o doğrultuda çalıştırılır. Ve bizler umut etmeye devam ettikçe, inatla etkisi az olan çok fazla duyulmayan partiler çok çalışırsa, kendilerini halka ispatlamaya devam ederlerse yakın zamanda çok şey değişebilir. Çocuklarımız için geleceklerini çok geçmeden daha güzel günlerle birlikte değiştirebiliriz.
KREŞ SAYISI ARTIRILMALI
Ancak kendi taleplerimiz için birleşirsek bir şeyleri değiştirebiliriz. Örneğin hastanelerde kreş var fakat yeterli değil, böyle olunca kreşten kimin faydalanacağını torpil belirliyor. Biz yetersiz olan kreşler için birbirimizin önüne geçmeye çalışmak yerine yeterli sayıda kreş için bir araya gelebiliriz. Kreşlerin yeterli büyüklükte olması gerekiyor. Belirlenen kurallara göre, çalışanların saatlerine göre belirlenmesi gerekiyor. Çünkü hastanelerde çalışan çocuğu olan çok kadın var. Bu olanaklar sunulmadığı için çocuklar anneanne, babaanne ya da bakıcılarla kalmak zorunda kalıyor. Güvenmekte zorlanıyoruz. Gece nöbetimiz olduğu için de kreşe ihtiyaç duyuyoruz. Sadece hastaneler değil belediyelerde de kreşler olmalı, herkes adilce ve nitelikli faydalanmalı. Hizmet eşit şekilde gidiyorsa o zaman iyi bir şey yapmış oluyorsunuz.
VERİLEN YEMEKLER BİZİ DEĞERSİZ GÖRDÜKLERİNİ GÖSTERMEYE YETİYOR
Nöbetten döndükten sonra dinlenmemiz gerekiyor fakat çocukları düşünmek zorunda kalıyoruz, dinlenemiyoruz verimli çalışamıyoruz.
Sağlık emekçilerinin dinlenme ya da molaları yok, yemek molalarımız da kısıtlı, o sürede sadece gidip gelip yemek yiyebiliyoruz ve dinlenemiyoruz. Acilde çalışan arkadaşların ramazan ayında oruçlarını açacakları süreleri bile olmuyor. Hastanelerde aşırı yoğunluk olduğunda hastaları hiçbir şekilde bırakamıyorsunuz. Kahvaltıda verilen şeyler de o kadar az ve kısıtlı ki, üstüne bir de 24 saat nöbet tutuyorsunuz. Geceleri her yer kapalı, dışarı çıkıp bir şey de alamıyorsunuz. O kadar iş yükü, yorgunluk üstüne bir de verilen kahvaltının çok kötü olması... Yemekler, bize verilen değeri de gösteriyor.
BİR ŞEY YAPILABİLİR Mİ? YAPILABİLİR
Sağlık hizmeti veriyoruz. Bu hizmet eksiksiz ve tam şekilde verilmeli. Kaba kuvvetle, hakaretle bu işler yürümez. İnsanı mesleğinden soğutuyor bu durum. Güvende hissetmiyorsunuz, canınızın güvenliği yokken verilen hizmet de verimli olmuyor. Bu konuda yasaların yaptırım uygulaması gerekiyor. Şiddet ve mobbing iş yerimizde büyük bir sıkıntı. Hem halktan gelenler için böyle hem de yöneticilerimizin davranışları... Az sayıda hemşire ile çalışınca böyle oluyor. Herkes yılmış durumda, değersiz hissetmiş durumda. Bir şey yapılabilir mi? Yapılabilir. Sahada olan, çalışan insanların içine girilerek bu işler yapılabilir.