‘Acı reçete’ yırtılıp atılmalı
31 Mart seçimleri genel seçimler sonrası oluşan umutsuzluğun dağıldığı, rüzgarın iktidar aleyhine döndüğü bir seçim oldu. Birçok seçim sürecinde, referandumda çok yaklaşılan ama bir türlü kazanılamayan başarı, hiç beklenmediği anda geldi.
Bu başarının yılların denemeleri, yenilgileri ve deneyimiyle mümkün olduğunu not etmeliyiz. 7 Haziran 2015 seçimlerinden beri AKP iktidarının zorlandığı, sarsıldığı ve yenilmeye yaklaştığı anları gördük. Ancak iktidar her seferinde ya sopasını göstererek, ya savaş politikalarına sarılarak, ya da tehdit ve manipülasyonlara başvurarak sıkıştığı köşelerden kurtuldu. Çekirge bu sefer sıçrayamadı. Ve tarihi bir eşik aşıldı. Uzun süredir iktidar ve muhalefet açısından yüzde 50 bandında seyreden oranlar, muhalefet güçleri lehine bozulmuş oldu.
Elbette siyasi iktidar başını eğip bu durumu kabul etmeyecekti. Van’da seçimleri gasbetme çabasıyla oluşan kazanım atmosferini karşısına aldı ve yine geri adım atmak zorunda kaldı. Bu geri adım aşılan eşiğin önemli bir göstergesi. İktidarın hep kazandığı ve kazanacağı, her şeyi organize edip, planlayacağı ve sonunda kârlı çıkacağı efsanesi de böylece yıkılmış oldu.
Bir yandan kendi iç tartışmalarının da alevlendiğini görüyoruz. Rüzgar dönmüş vaziyette. Önümüzdeki dönemde inisiyatifin siyasi iktidarda değil muhalefet kesimlerinde olacağını söyleyebiliriz.
Bu kazanımın birçok sebebi var, ancak en önemlisi şu: İktidar artık kötü ekonomik gidişatın üstünden atlayamıyor. Sorunları kısa vadede bile erteleyemiyor. Ancak muhalefet, bir önceki turda kazandığı belediyelerle kamu gücünü halkın yararına nasıl kullanabileceğini deneyimlemiş durumda. Chp’nin yerel seçim programının ana omurgasını buna yönelik vaatler oluşturuyor. Önceki turlarda Erdoğan o veya bu şekilde var olan sorunları çözme iddiasına sahip tek kişi olarak görülüyordu. Bu algı artık kayboldu. Sorunları çözme iddiasına sahip bir CHP halkı büyük oranda ikna etti.
İstanbul’da, Ankara’da ve birçok şehirde ucuza sağlanan ekmek, süt ve gıda; ucuz ulaşım, yurttaşların kullanımına açılmış kamusal alanlar… Bunların hepsi düşük ücretlerle yaşama imkanı kalmamış emekçiler için kamu gücüyle yaratılan imkanlar demek. Yine de isterdik ki asıl olarak sosyalistler ellerinde var olan belediyeleri böyle bir iddia için öne sürebilmiş, ekonomik gidişata bir yanıt üretebilmiş olsun. Maalesef bu yapılamadı.
Önümüzdeki süreçte de emekçilerin en önemli gündemi, Şimşek’in uygulayıcısı olduğu kemer sıkma politikaları olacak. Daha seçim tartışmaları bitmeden Merkez Bankası asgari ücrete ikinci bir zam gelmemesi gerektiğini açıklayarak sürecin nasıl devam edeceğini gösterdi. Seçimden önceki tüm açıklamalar da neye mal olursa olsun bu kemerin sıkılacağı, emekçilerin elinde avucunda kalanlara bile saldırılacağı yönündeydi
İktidar, bu programın seçim öncesi bir düzeyde uygulanmış halinin bile nelere mal olduğunu gördü ancak seçimsiz bir döneme girmemize yaslanacaklar. Düşük ücretler kalıcılaşacak. Kıdem tazminatı gibi işçilerin yararına uygulamalar yeni düzenlemelere konu olacak. İşsizlik yaygınlaşacak. Şimşek bu sonuçları reddetmiyor bile.
Sosyalistler için önümüzde sürecin hedefi bu acı reçetenin yenilmesi olmalı. Yerel seçimlerde yaratılan olumlu atmosferin emekçiler için bir yıkıma dönüşmemesi bunu ne kadar başarabileceğimize bağlı olacak. Elbette birlikte sürdürülecek bir mücadele hedeflerimize ulaşmayı kolaylaştıracaktır. Emekçilerin sırtı duvara dayanmış durumda, bir adım daha geri atma imkanları yok. Şimşek ve politikaları bir daha geri gelmeyecek şekilde yenilmeli.
YARIN:
DEM Parti Grup Başkanvekili Gülistan Kılıç Koçyiğit’in yazısı: Kürt sorununu çözmeyen, çözülür