Şampiyonunu çoktan belleğinin içine atmış bir trofe
Kuru yazıları sevmem. Ajans bülteni gibi olmasını da… Bu ay trofenin altıncı ayak yarışına, önce dününe sonra bugününe bakarak kalem ve objektif tuttum.
BAYK yarışlarında iklim şartları ne olursa olsun, yarış komiteleri ne kadar değişken olursa olsun, 2000’li yılların başından beri trofe voltajını yazılarımda sabit tutmaya çalıştım. Koşullar bazı anlarda voltajı değiştirmiş olabilir. Bazı durumlar beni çok kıvrandırdı yazdıklarımdan çok yazamadıklarım oldu. Yıllar içinde BAYK Trofesi’ndeki değişim eğrisi bocalatmamıştı beni. Her yarışa telaşla ama sevgiyle bakmayı öğrendim burada. Diğerleri gibi ne merdiven altı yazı yazdım, ne fotoğraf çektim. Her yarışı içinde okumanın yolu trofenin labirentinden geçiyor öncelikle. Bu sene 15 yaşını geride bırakan BAYK Kış Trofesi kime izler kazımadı ki? Belki bir gün 15 yılın kesintisiz kazınan bu izini kaleme alabilirim. Bir trofeyi takip etmek, sevmek, okumak, tanımak için önce ölçü gerek. Düşünün sonra; ölçüsüzlüğe nereden hangi limandan açılabilir insan? Bilen bilir: İki bahardan birinde mutlaka yalnızdır insan. O zaman başkaları ile paylaşım başlar. Öyle ya da böyle, bir gün saçak altında bekleyen yazılarıma ek-ler yaparak yayınlayacağım bir yerlerde. Adı; Saçak Altı Yazıları! Şimdiden heyecan verici. Benim için bir eşik sorunu oldu trofeler. Bir biçimde geçmişsem yılların içinden kolay kolay dönüş yapamam birkaç satır için. Sonra (bu sene de) eşikten geçemeyenlerin kaldığını da görmek umut verdi bana.
İlk gün
CFM–BAYK Kış Trofesi 2016’nın altıncı ayak ilk gün yarışında saat 11:13’ü gösterdiğinde start şamandırası ve
Karaada Boğazı’ndaki şamandıra neta durumdaydı. Rüzgâr 6,3 knot ve 130-140˚’den gelirken hep birlikte beklemekteydik. Bugün IRC A sınıflarına coğrafi, IRC B ve destek sınıflarına şamandıra yarışı yapılacağı ilan edildi. İlk start IRC A sınıflarınındı. Startlarda rutin çalışmalar yaptık bu sene. Eski (geçmiş) yılları çok aradım 2016’da. IRC A’ların tüm startlarını bekledik ve görüntüledik. IRC B’lerin startını beklemeden coğrafi rotada yarışacak IRC A’larla birlikte (onların arkasından) ama onlara yakın düşebileceğimiz en son nokta neresiyse oraya kadar gidecektik! Baktık ki burası Sea Garden Oteli’nin bulunduğu koy oldu. Fazla bir gözlem ve not kaydedilemedi. Sadece güzel tramolalar ve kontra seyirler sondan bir önceki yarış için fena sayılmaz fotoğraflar sunuyordu birkaçımıza! Yarış komitesi filoyu ikiye ayırıp farklı ve ayrı yarışlar (rotalar) düzenlediği için bu sene IRC B’ler ve destek grubu tekneleri fazlasıyla uzak kaldı not ve objektifimizden. Bu üvey evlat muamelesi kime göre doğru kime göre yanlıştı. Bilen çıkmadı!. Saat 14:21’de Orak Adası iki lider tekne tarafından dönülmüştü. Keşişleme rüzgârda bu rota her zaman fazla emekzaman alıyordu. Sayısız tramola ve Datça kıyısı açığındaki akıntı rotada olan ada dönüşlerini kolay kılmıyordu aslında. Bu arada komite ölçü kontrolü için belirlenen sınıflarda, belirlenen teknelere kontrol çıkartması yapıyordu. Yelkenler işaretleniyor ve deklare edilen yelkenler sayısal kontrolden de geçiriliyordu. Bu işlemler finişlerini gerçekleştiren teknelere uygulanıyordu. Saat 14:59’da IRC A’ların lider teknesi Flying Box, Tavşan Burnu mevkiinden finişe yaklaşıyordu. İlk güne damgasını vuran olay Orak Adası dönüşü sonrasında Karaada Boğazı’na atılan şamandırayı iskelede bırakanlar ile sancakta bırakanların durumu oldu. Kimisi bu şamandırayı rota ilanına göre kullanırken kimisi kullan(a)madı. Kullanmayanlar fazlasıyla avantaj (zaman olarak) yakalarken rota ilanına göre kullananlar duruma açıklık getirilsin istiyordu. Bu kurnazlığı
yapanların centilmence çıkıp kendilerini deklare etmesini başta Define teknesi skipper’ı Selim Kakış defalarca ve uzun uzadıya VHF 72’den de çağrı yaparak tüm filoya duyurdu. Ne komiteden ne de bu kural hatasını yapan ekiplerden ses çıkmadı. Konu ikinci gün brifinge taşınacak gibi görünüyordu. Bu arada komite botuna bağlı durumda bulunan ve en düşüğü 100 HP olan üç adet şişme bot görücüye çıkmış gibi bekliyordu! İkinci gün brifing; saat 09:00 pazar. Brifingte “Bugün stabil bir rüzgârımız olacakmış gibi görünüyor” dendiyse de durum hiç de öyle gerçekleşmeyecekti. Programda IRC A’lara iki şamandıra, IRC B ve destekte ise coğrafi rota yapılacağı ilan edildi. Bu ileti kulağa hoş gelse bile işin sonunda durumu (ek talimat) kurtaracaktı. Bu yüzden trofenin en can alıcı (işi kurtaran) çalışması altıncı ayakta yayınlanan ‘Ek Talimat 3’ oldu. Detay vermek yer işgalinden başka bir şey olmayacak şimdi. Zira sizler bu satırları okurken trofenin yedinci ve son ayağı çoktan koşulmuş ve kupalar sahiplerini bulmuş olacak. Ancak yedinci ayak ve belki de trofenin analizi Temmuz 2016 sayımızda sizlere ulaşacak. Şimdiden ‘arşiv’ niteliğinde bir anlatım olacağına eminim. Ama öncesinde şunu ifade etmek kaçınılmaz olacaktır. Bu senenin baş hakemi Hulki Oruz (IJ) birçok kişi tarafından tekrar gündeme getirilen ilk gün yarışında (IRC A’lar) Karaada Boğazı’ndaki şamandıra dönüşü (finişe gelirken ya da rotaya göre dönüş yolunda) yapmayan teknelerin durumu konusunda “Biliyorsunuz yarış komitesi polis değildir” ifadesi kullandığında çok şaşırdım ve o an not de erimi kapatasım geldi. Bu an benim için CFM-BAYK Kış Trofesi 2016’nın bittiği an olacaktı. Ama tabii ki gerçek olarak böyle olmayacaktı. Yarıştan çok altıncı ayakta bu konu konuşuldu. Konuya itiraz edenler olursa eğer ikinci gün brifing ses kaydını adreslerine dijital olarak geçebilirim. Yedinci ayak yarışları sonrası kaleme alacağım yazımda bu konuya yer verebilirim tekrar. Ayrıca facebook adreslerimde de ses kaydını yayınlayabilirim. O yüzden dedim bir ‘arşiv’ niteliği taşır diye. Dakikalar geçerken, neye göre, kime göre ölçü kontrolü için belirlenen teknelere mühür yapıştırıldığına açıklık geldi. Buna göre komitenin kararlaştırdığı sistem trofenin beşinci ayağında bir atmalı olarak yani yarış adedi tutmasa dahi en kötü derecesi atılmış vaziyette, sınıfında birinci olan teknelerin kontrolünün yapılmasıydı. Bu da tamamen kuralına uygun bir durumdu. İkinci gün beklenen hesaplar rüzgâra uymadı. Değişken rüzgâr IRC A’lar için şamandıra yarışı yapılmasına izin vermedi. Startı verilmiş yarış abandone edildi ve IRC A’lar için Ek Talimat 3’te belirtildiği gibi coğrafi yarış gerçekleştirildi. Bu yine bizim izleyemeyeceğimiz bir yarış anlamına geliyordu. Oysa 295˚’den gelen kuvvetli rüzgârda şamandıra uzunluğu 1,45 mildi. Yazık oldu. Şimdi koşulacak rota B7 olarak ilan edilmişti. Gerçekten de bir ek talimat, altıncı ayakta can yeleği oldu ve işe yaradı. İzleyemediğim bir yarışı yazamayacaktım elbette. Filonun finiş hattına girerken fotoğraflanma isteği ağırlıktaydı. Ada Boğazı açığında finiş hattına 2 mil kala birçok teknenin balon ve dümen kontrolünü kaçırma anı ikinci gün fena sayılmaz fotoğrafları arasında yer aldı. Bu seneki trofe; takvim oyunu bizlerin matbaa işi için son aşamaya geldiğimiz anlarda 7. Ayak yarışlarını yetiştirmemiz için de tehir bayrağını toka ediyordu. Tekrar belirteyim. Bu güzel trofenin son ayaktaki güzel ve özel anlarını Temmuz 2016 sayısında takip edebilirsiniz.
www.bayk.org