Garantinin lüksü

BAYK sonunda trofenin ve programındaki tüm yarışlarının başhakemini buldu: Ayberk Olcay. Bir İsveç çakısı gibi başarılı bu insanın zamanında birlikte görev yaptıklarından devraldığı bayrağı hep birlikte koruyacağız. Trofede dördüncü ayak, aynı dili konuşt

Bulanık birkaç ayaktan sonra nihayetinde ‘net’ bir akışa karışmak, orada bulunmak, doğru yolda tökezlememek ne hoş. İçimizde kaç koridor var?

İşte beni bu ayrıntılar büyülüyor. Yazmak var, yazmak var! Aradığım şey hep aynı yoğunluk. Trofede birinci ayaktaki siliklik (belirsizlik), ikincisindeki hakkaniyet bozuldu şaşkınlığı, üçüncüsünde benim tarafta hastalık ve boşluk, dördüncüsünde pırıl pırıl bir gün ve brifing ile özlemini çektiğimiz yenilikçi rotalarda zevk ve heyecan veren yarışlar... İşte bunların hepsi 2017 CFM-BAYK Kış Trofesi sonuna kadar koşulacak ayaklarda birbirinden farklı ayarları (ayarlara) dikkat çekecek ve işaret edecek daha şimdiden. Biliyorum ki son yarışa kadar benim objektifimde yoğunluk dereceleri aynı yükseklikte olacaktır. Her yarış öncesi okur, düşünür, izler, bakar, geriye sarar ve yazarım. Yazı evimde değilsem: Biriktiriyorumdur. Teknedeysem: Hazırlanıyorumdur…

CFM-BAYK Kış Trofesi’nde dördüncü

ayak, değişikliklerle başladı. Önce trofenin başhakemi ve alt kadrosu değişti; sonra rotalar. Başhakem Ayberk Olcay her iki günkü brifingde iki senedir rota kitapçığında yer alan yarış rotalarının dışında farklı mesafelerde ve performanslarda yeni rotalara start verdi.

Gerek ilk gün IRC A’ların ofset şamandıralı 1,6 mil mesafeli yarışı, IRC B ve destek grubunun coğrafi yarışı tüm teknelere finiş yaptırdı. ‘İ’-İstif bayrağı (Kural 30.1) uygulaması dikkat çekti.

İkinci gün 50 teknelik filoya iki start uygulaması ise yıllardır beklenen start heyecanı ateşinin kuvvetlenmesine sebep oldu. İkinci gün yine yıllardır fenalık veren Kargı Adası dön-gel rotasının kısalıp ‘Köçek’ kayalıklarına alınması rüzgârın da çok uygun olmasıyla lezzetli bir şölene dönüştü.

Şimdi yine yanlış yerlerde durarak izlemeye çalıştığımız dördüncü ayak farkının notlarına bakalım birlikte... İlk gün IRC B ve destek; B8 rotasında koştu. Keyifli bir yarıştı. İlk start alan sınıf onlar oldu. Onların ancak startını izleyip fotoğrafladık. Bundan önceki ayaklarda fenalık veren start çokluğu ki bir tanesinde dört tekne start almış ikisi OCS olmuştu! Oysa şimdi öyle mi? Şamandıra yarışında ilk start IRC A’lardan 3 ve 4 sınıfları içindi. İkinci start IRC 0-1 ve 2’nin olacaktı. Aynı rotayı sadece IRC 0’lar üç tur olarak koşacaktı. 330˚’den gelen soğuk karayel (yıldızkarayel NNW) sıkı giyinenleri bile üşütüyordu. Teknik sorundan dolayı IRC A2’de yarışan Göztepe Yelken Allegro yarışı terk etti (12:33) ancak günün ikinci yarışına hasarını giderip katıldı. Startlar görsel açıdan tam özlemini çektiğimiz anlar gibi oldu. Bir de bizim teknede ticari değil de mesleki anlayışa dayalı olarak doğru yerde durma kararı ağır basarsa sorun çözülmüş olacak. Gecikmeden verilen startlar bu yarışta rüzgâraltı şamandırasında (pupa) kalıp oy çokluğu (!) ile dönüşleri almamız fena sayılmaz kalıcılıklar bıraktı hafıza kartlarımıza. Bodrum Limanı’nda nefis kurulmuş bir orsa-pupa parkurda rüzgâraltında günün ilk finişlerini yapan Karavida Cheese Sailing ile Yedi Mavi

Shak Shuka’nın fotoğraflarının ardından bulunduğumuz yere uzak kurulmuş diğer bir finiş hattından IRC B ve destek gruplarının gelişini çıplak gözle izleyebiliyorduk.

Bu trofe koştur koştur geçmeyecekti. En azından bunu anladım. O yüzden durduğumuz yerin önemi her ayakta büyüyor. IRC A’lar da günün ikinci startında Dere Construction Anything köre düşünce komite botuna yakın çıkanların yolu da kapandı. Bold, Boreas’a fena halde çarptı. Bu kritik anı görüntüleyemedik mesela! Her iki teknede orta halli hasar oluştu. Boreas ekibi su almasını engellemek için geçici olarak müdahalede bulundu ve yarışa devam etti. Ardından Bold teknesine protesto verdi. Yarış sonrası protesto komitesi; Kural 11’den Bold teknesini DSQ ilan etti. Böylece IRC A 0 sınıfında hesaplar karıştı.

İkinci gün yarışında 50 teknelik filo eksiksiz katılımla iki ayrı startta yarışa ortak olacaktı. Boreas delik olan gövdesini yamamıştı. Coğrafi rota çok isabetli ve yeni bir performanstı. Yeni çizilen bu rota herkesin hoşuna gitmişti. Köçek Kayalıkları’nın bulunduğu yer 13 metrelik bir derinliğe sahipti. Tekneler için bir sorun çıkmadı. Bu rotada start hattının 1 mil açığına orsa şamandırası atılmıştı. O şamandıra dönüldükten sonra Köçek Kayalıkları’na rota tutulacaktı. Rüzgâr tam keşişlemeden geliyordu. Tam orsa şamandırası dönüşlerini alıyorduk ki kıyılarımızın ve Bodrum yarışlarının yegane basın teknesi olan Elele 2’ye nazar değdi. Şanzımanda ve yağ keçesinde meydana gelen arıza bizi kıyıdan 4 mil açıkta hareketsiz bıraktı. Dakikalar içinde organize olan Milta Bodrum Marina personeli yangın söndürme teknesini devreye soktu. Elele 2 teknesi güvenle yedeklendi. Marinada yakıt iskelesine rahatlıkla bağlandı. Bu nedenle ikinci gün yarışı start verildikten kısa süre sonra bizim için bitmiş oldu. Şimdi bir sonraki gün için dönüş yolu hazırlıklarım başlayacaktı. Nereye doğru gitmeye çalıştığım belli de nereye varacağım belirsiz(miy)di? Hayır, belliydi. Sabah sis basmıştı liman çevresini. Sobalarda yanan kuru meşelerin kokusu ile eski çeşme sokağı terk ettim. Soba üzerindeki demlenen ilk sabah çayı eski bir fotoğraf olarak gözümün önündeydi. Kıvırdım kenarından, bıraktım anılarımdaki yere. Benim için yarım kalmış bu yarışın neticelerini www.bayk.org adresinden takip edebilirsiniz.