Gülin’in kuzinesinden
fiziki ve psikolojik hazırlığı da çok önem kazanıyor. İşte bu sebeple sıcak fırından çıkmış mis gibi kokan taptaze yiyecekler moralleri hep diri tutuyor, motivasyonu artırıyor. Bermuda’dan yola çıkarken teknemizden mis gibi kokular yayılıyor.
demirledim. Sahilde tek tük evler var. Hemen kolları sıvayıp mutfağa daldım.
Bu sefer direk tepesi demir fenerini yakmayı ihmal etmedim. Bawean Adası’na yıllar öncesi, eşim Hattaya ile birlikte, teknemiz My Chance’la gelmiştik ama o zaman kuzeydeki bir limanda kalmıştık. Aslında bu ada oldukça ilginç bir yer. Toplam 70 bin kişinin yaşadığı adanın diğer adı da ‘Kadınlar Adası’. Ada nüfusundan 25 bin erkek Endonezya’nın diğer bölgelerinde ve Singapur, Malezya’da çalışmaya gidince, kalan nüfusun büyük çoğunluğu kadın ve çocuklardan oluşmuş. Sünni Müslümanların yaşadığı bu adada sualtında bol miktarda petrol ve gaz rezervleri bulunmuş. Ada halkı balıkçılığın yanı sıra pirinç, mısır, patates ve hindistan cevizi yetiştirerek geçiniyor. Yemek sonrası biraz havuzlukta keyif yaptıktan sonra kamarama çekildim. Sabah ilk işim direğe tırmanmak oldu. Tek başına bu iş hayli yorucu olsa da başardım. Direk tepesi kontrollerimi tamamladıktan sonra rüzgârgülünün kalan parçasını söküp direkten indim. Kırık iki parçayı çift taraflı yama koyarak epoksi ile yapıştırdım. Tekrar direğe tırmanmak zor geldiği için bu işi ertesi güne bıraktım. Kahvaltıyı müteakip demir alıp adanın kuzeyine gitmek üzere yola çıktım.
Toplam 15-20 mil yol yapacağım için bol vaktim var. Epeydir balık tutmayı denemedim, bir şansımı deneyim deyip oltayı ardımdan saldım. Kıyı şeridi girintili çıkıntılı ve kum bankları var. Tam Neko Bawean Adası’nı sancağımda bordalayıp, dümeni kuzeybatıya kırdığım anda vince sardığım olta hızla sağılmaya başladı. Hemen yol kesip tekneyi yavaşlattım. Teknenin kıçındaki basamaklarda, üzerimde çift emniyet kemeriyle balığı içeri almam uzun sürmedi. Güzel bir mahi mahi, bana uzun süre yetecek büyüklükte. Şeytanın bacağını kırdım. Bu sularda balık tutmaktan umudumu kesmiştim.
Bu moralle yolun kalanını çabucak tamamlayıp, kuzeydeki bildik limana ulaştım. Son bıraktığımdan bu yana biraz değişmiş, epey yeni bina ilave olmuş. Koyun içerilerinde 7-8 kulaca demirledim. Önce direk tepesine çıkıp rüzgâr gülünü yerine taktım. Sonra inip balığı temizledim. Bir kısmını paketleyip dondurucuya salladım. Güzel bir parçasından çiğ balık yaptım, bir parça da akşama mangallık ayırdım. Burada da ziyaretçilerim eksik olmadı ama kimse rahatsız etmedi hatta bir balıkçı işime bile yaradı. Boşalan mazot bidonunu gösterip nerede mazot bulacağını sorunca, istersem gidip alacağı söyledi. Hemen ayaküstü anlaştık. Günün geri kalanında biraz tembellik yaptım, biraz da çalışıp hazırlık yaptım. Yarın en az 350 mil sürecek zorlu bir yolculuk için her şeyi dikkatlice elden geçirip hazırladım. Akşama doğru balıkçı dolu bidonu getirdi, ayrıca balık vermek istedi. Teşekkür ederek almadım. Akşam havuzlukta güzel bir mangal yaptım. Yanında sirke ve tuzla ovulup dinlendirilmiş ve üzerine sızma zeytinyağı gezdirilmiş kırmızı lahana salatası ve çiğ balıkla kendime mükellef bir ziyafet çektim. Bawean’da son geceyi de böyle noktaladım.
Sürecek...