Son Görev Satürn
NASA’nın Cassini uzay aracı, Satürn’ün halkalarında öngörülen 22 dalışın ilkini tamamladı ve halkaların içinden ve dışından görüntüler gönderdi. Cassini, son dalışın yapılacağı Eylül ayına kadar Dünya’ya sürekli daha fazla veri gönderecek.
Cassini uzay aracı görevinin sona ermesinden önce 26 Nisan’da, önceden planlanan Satürn’ün halkalarına yapılacak 22 dalıştan ilkini gerçekleştirdi. Şimdiye kadar insan yapımı hiçbir araç bu halkalara girmemişti. Bu nedenle, bu toz ve buz parçalarından oluşan halkalardan ilk görüntüleri ilk kez Cassini sağlamış oldu. Cassini, 77,000 mil hızla yol alırken, dalış sırasında potansiyel olarak tahrip edici büyük parçacıkların arasından geçtiği için çanak şeklindeki anteniyle kendini korumak zorunda kaldı. Bu durum, halkadan geçene kadar Dünya ile olan iletişimi de imkansız hale getirdi. Jet Propulsion Laboratory’nin kontrolündeki Deep Space Network (Derin Uzay Ağı) sonunda Cassini’den sinyal almaya başladı. Ardından, büyüleyici görüntüleri içeren veriler Dünya’ya iletilmeye başlandı. Bu arada NASA’nın Derin Uzay Ağı, şu anda Dünyanın en büyük ve en hassas bilimsel telekomünikasyon sistemi olarak kabul ediliyor. Ağ, daha çok uzay görevlerinde kullanılıyor. Cassini, son dalışını bu yılın eylül ayında yapacak ve o dalışla birlikte Satürn’e inecek, ondan sonra da sürekli olarak orada kalacak. O zamana kadar, güneş sistemimizin çok uzaklarında olanların görüntülerini Dünya’ya göndermeye devam edecek.
Cassini uzay aracı görevinin sona ermesinden önce 26 Nisan’da, önceden planlanan Satürn’ün halkalarına yapılacak 22 dalıştan ilkini gerçekleştirdi. Satürn’ün halkalarının öyküsü Gaz devi gezegenlerin halkaları vardır, ancak Satürn’ün farklılığı, en görünür, etkileyici ve karmaşık halka sistemine sahip olmasıdır. Aslında, Satürn’ün halkaları taç gibidir ve bu nedenle “Güneş Sisteminin Mücevheri” unvanını almıştır.
Kökeni
Halkaların oluşumu, güneş sisteminin erken dönemlerinde Satürn’ün kendisinin oluşumuna kadar uzanabilir. Bu konuda ortada iki teori var. İlkine göre bunlar, yörüngesi bozulan Satürn uydusunun parçalarıydılar, gezegene çok yaklaştılar ve gelgit kuvvetleri tarafından parçalandılar. İkinci teoriye göre ise bunlar, Satürn’ü oluşturan orijinal nebular malzemeden kalanlardı.
Bileşimi
Halkalardaki mikrometreden metreye kadar boyutlardaki sayısız küçük parçacık, çoğunlukla kayalık malzemelerin izlerini taşıyan buzlardan oluşuyor.
Alt bölümler
Gezegenin etrafında yüz binlerce kilometreye uzanan 14 bölüm halinde halkalar (bölümler diye adlandırılan halkalar arasında geniş ayrımlar bulunuyor) var. Alt bölümlerde halkacıklar ve boşluklar (halkalar arasındaki dar aralıklar) yer alıyor.
Keşfi
❱ 1610 : Galileo Galilei, Satürn’ün halkalarını gözlemleyen ilk kişiydi, ancak yalnızca bir teleskop kullanarak onları doğalarını inceleyecek kadar iyi göremedi.
❱ 1655: Christiaan Huygens, Galileo’nunkinden daha üstün bir teleskop kullanarak onları Satürn’ün etrafındaki bir disk olarak tanımlayan ilk kişiydi. ❱ 1675: Giovanni Domenico Cassini, aralarında boşluklar bulunan çok sayıda küçük halka bulunduğunu belirledi. Gönderilen İnsansız araçlar Bugüne kadar Satürn’e gözlem yapmak üzere dört robotik araç gönderildi.
❱ Eylül 1979: Pioneer 11’in 20,900 km kadar yaklaşması F Halkası’nın keşfini sağladı.
❱ Kasım 1980: Voyager 1, 64,200 km kadar yaklaşarak G Halkası’nın varlığının tespitinin yanı sıra detaylı görüntüler gönderdi.
❱ Ağustos 1981: Voyager 2, 41,000 km mesafeden daha yüksek çözünürlüklü görüntüler elde etti ve daha önce görülmemiş olan pek çok halkacıklar tespit edildi.
❱ Temmuz 2004: Cassini, Satürn’ün yörüngesine girdi ve bugüne kadarki en detaylı resimleri gönderdi, böylece pek çok yeni halkacık tespit edildi.