Canon EOS 6D Mark II

Canon 6D Mark II gelişiyor, ancak yine de rekabette geride kalıyor.

Canon EOS 6D Mark II’yi ilk kez görmemizin üzerinden bir yıl geçti. Son derece etkileyici yeni bir şey sunmadan Canon’un ürün serisine kattığı teknoloji üzerine kurulu olan fotoğraf makinesi, ılımlı tepkiler aldı. Bir yıl önce, Canon’un orijinal ekonomik tam çerçeve DSLR’si olan ilk nesil 6D, zaten Mark II için yüksek beklentiler yaratacak şekilde dört senelik bir modeldi. Ne yazık ki, ikinci nesil 6D gelişmeyi sürdürürken, etkileme konusunda başarısız oldu. Bir sene sonra kamera sahnesinde DSLR için daha çekici olamadı. Sony, bir giriş seviyesi tam kare fotoğraf makinesini aynasız A7 III’ü ile yeniden tanımladı. 6D Mark II’yi denemeden almayın. Fotoğraf makinesini tekrar ele aldıktan sonra, doğru fotoğrafçıya daha cazip gelebileceğini gördük.

Tasarım ve özellikler

6D Mark II, orijinal 6D ile aynı tarifi kullanıyor: Tam çerçeve bir DSLR, 35 mm’lik bir sensörün kalitesini üst düzey 5D serisinin karmaşıklığı (ve fiyatı) olmadan isteyen fotoğrafseverlere hitap etmeyi amaçlamaktadır. Profesyonellerin ilk tercihi olmayacak olsa da, mükemmel bir yapı kalitesi ve iyi bir görüntü kalitesi (sınıfının lideri olmasa da) sayesinde yine de işyükünü kaldıran bir fotoğraf makinesi olarak iyi performans gösterebilir. Hava koşullarına dayanıklı gövdenin altında (tasarımda orijinaline benziyor) 6D Mark II, Digic 7 işlemci ve tamamen yeni bir 26.2 megapiksel sensör etrafında inşa edilmiş. Bu, orijinal 6D’nin 6 megapikseline göre bir gelişme, ancak daha etkileyici olanı, 5D Mark IV’ün 32.000’inden bile daha yüksek olan yeni maksimum 40,000’lik ISO. ISO, yalnızca son çare olarak kullanılabilir olsa da, 102.400’e kadar genişletilebiliyor. Ardışık fotoğraf çekim hızı da, saniyede sadece 4,5 kare (fps) ile 6.5 arasında dramatik bir iyileşme gösterdi. Bu da 5D Mark IV’ün 7 fps’ine yakın - ve A7 III’ün 10 fps’inin altında - ama bu seviyede bir DSLR için hala çok saygın bir hız.

Ek olarak GPS, artık bir mobil uygulama gerektirmeden otomatik coğrafi etiketleme için yerleştirilmiş. Bu, seyahatlerde fotoğraflarıyla doğru konum verilerine ihtiyaç duyan belgesel fotoğrafçılar için yararlıdır. Eklenen çözünürlük ve hızın ötesinde, bizi en çok etkileyen yeni otofokus sistemi oldu. Orijinal 6D, 11 noktalı bir sistemden oluşurken, Mark II, aslında EOS 80D’den alınan, 45 noktalı, tüm çapraz tip otomatik odaklama sensörünü kullanıyor. Bugüne kadar gördüğümüz en hızlı ve en tutarlı vizör AF sistemlerinden biri, bu 6D’ye göre büyük bir gelişme - ancak mükemmel değil. Tam çerçeve modelinde, kırpma sensörlü kameralar için tasarlanmış bir AF sistemi koymak, çerçevenin tamamını kapsayacak şekilde yaklaşılmayacağı anlamına gelir. Bununla birlikte, 6D Mark II’yi canlı görüntü moduna geçirin, Canon’un mükemmel Çift Piksel Otomatik Netleme (DPAF) teknolojisini bulacaksınız. Artık Canon’un DSLR’lerinin çoğunda yaygın olan DPAF, orijinal 6D’nin canlı görüntü otofokusundan önemli ölçüde daha hızlı ve vizör otomatik odaklama sensöründen daha fazla çerçeveyi kapsamaktadır. Ancak, sorunsuz değil; sürekli otomatik odaklamayı açarsanız, ard arda çekim hızı yaklaşık 2 fps’ye düşer. Yine de, yeni menteşeli dokunmatik ekran sayesinde, yüksek ve düşük açılı çekimler için canlı görüntüyü öncekinden daha fazla kullanabilirsiniz. Unutmayın, canlı görüntü bataryayı vizörü kullanmaktan çok daha hızlı tüketir. DPAF’ın gerçekten parladığı yer video modudur, ancak ne yazık ki, 6D Mark II’nin video özellikleri 4K çözünürlüğünün eksikliğinden başlamak üzere daha kötüdür. Evet, dört yıllık bir gelişim döngüsüne rağmen, 6D Mark II’nin video çözünürlüğü orijinaline göre değişmeden kalmış. Şimdi 60 fps hızında 1080p çekebiliyor (30’dan daha hızlı), bu çok hoş, ancak sıradan video çekenleri bile çekecek hiçbir şey sunmuyor. 1080p için bile, 6D Mark II keskinlik açısından arzu edilen çok şeyi bırakıyor.