Yıldız Döngüsü
Yıldız Döngüsü (Star Trails) fotoğrafı nasıl üretilir?
Yıldız döngüsü üçlemesinin son bölümünde Hakan Hatay üretim aşamasını anlatıyor.
Dergimizin geçen sayısında Yıldız Döngüsü fotoğrafı için iki temel teknikten bahsetmiştim. Bu sayıda ise bu teknikleri nasıl uygularız konusu üzerinde durmaya çalışacağım. 1)
Tek karede uzun süreli pozlama: Bu çalışma şeklinde aslında Bulb Fotoğrafı’ndan bahsediyoruz, pozlama süresinin ( enstantanenin ) oldukça uzun olacağı bir çalışma şeklinden.
İki adet olmazsa olmaz donanımımız var; üçayak ve bulb modunda makinamızın perdesini açık tutacak bir yazılım veya kablolu-kablosuz deklanşör.
Süre uzun olmalı, bu nedenle makinamızdaki pilin fazla yıpranmamış ve tam sarj olmuş olması gerekiyor. Bu yöntemin en büyük avantajı fotoğraf makinamızın menüsünde bulunan Uzun Pozlama Kumlanma Giderme (Long Exposure Noise Reduction) yeteneğini kullanabili- yor olmamız ve bu sayede sonuçta elde edeceğimiz fotoğrafın görsel kalitesinin iyi olmasıdır.
Genelde objektifimizin diyaframını en açık değere kadar açarız. ISO seçimine gelince, bu tür tek pozlama ile uzun pozlama süresiyle bir fotoğraf üretilirken, ISO küçük tutulur. Çünkü maalesef ışık kirliliği pek çok yerde var ve maalesef karanlığın hakim olacağı bir alan bulabilmemiz neredeyse imkansız.
Makinamızı ‘Bulb’ moduna alır ya kablolu-kablosuz deklanşör donanımı ile ya da makinamızda var olan bir yazılım ile deklanşörü kilitleriz. (Yani perdeyi açık halde bırakırız.)
Süre ne olmalı dediğinizi duyar gibiyim. Süre mümkün olduğunca uzun olmalı (makinanızdaki pilinizin yettiği kadar)
Yalnız unutmayın, bu piliniz bitene kadar pozlayın demek değil. Çünkü Uzun Pozlama Kumlanma Giderme seçeneğini açacaksınız. Makinanız çekim yaptığı süre kadar çalışmaya devam edebilmeli, yani pilinizin yettiği süre ne ise onun yaklaşık yarısında pozlamayı durdurmalısınız. (Bu süre biraz daha arttırılabilir.) 2)
Çoklu çekim ile pozlama: Çoklu çekim ile Yıldız Döngüsü pozlama tekniğine gelince, aslında işimiz biraz Time Lapse üretme tekniği ile benzerlikler gösteriyor.
İlk olarak objektifimizin bize sunacağı en açık diyafram değerini seçiyoruz. Bu nedenle genelde Yıldız Döngüsü fotoğrafı peşinde olan fotoğraf severler en azından f:2,8 e kadar açılabilen objektifleri satın alırlar.
Süreyi genelde 30” tutarız. (Elbette Manuel çekim modunda çalışırız.) ISO ise fotoğraf makinanızın sensörünün
çamurlaşmaya başlamadığı en yüksek ISO değeri olarak düşünülebilir. Pek çok makinada 1600 ISO bu iş için uygundur. (Makinanızın sensörünün ISO performansı düşükse ISO 800 de alabilirsiniz.)
Tekrar edersek, f:2,8 - t:30” - ISO 1600, Manuel çekim modu.
Bu ayarlar ile ben genelde 240 kare ve üzeri fotograf üretiyorum. Ancak bundan daha az sayıda da üretseniz yine bir Yıldız Döngüsü karesine ulaşabilirsiniz.
(Zaten ıskarta kareler olacak onları dahil etmeyeceksiniz birleştirme işleminde.)
Bu üreteceğiniz kareleri bir yıldız döngüsü üreten program ile (örneğin StarStax) ya da Photoshop programının Statistics bölümü ile tek kare döngüsü haline getirebilirsiniz.
Yıldız Döngüsü Eppur Si Muove yazı dizimi bu yazıyla tamamladım. Önümüzdeki sayıda Gökada (Samanyolu-Milkyway) fotoğrafı çekim teknikleri üzerine yeni bir yazı dizisine başlayacağım. Bu arada sosyal medyada benim de fotoğraflarımı paylaştığım iki ayrı link vereceğim, katılan dostların hangi metadata değerleri ile çekim yaptıklarını yazdıkları. Eğitici olduğuna inandığım bu linkler şunlar: https://www.facebook.com/groups/ astrophototr/ https://www.instagram.com/ astrophototr/ Aralık 2017 - Ocak 2018 sayımızda, Gökada fotoğrafı serisinde buluşmak dileğiyle.