Çekim Detayları:

Fotoğraf çekmeye küçüklüğümden beri olan merakım ve çocukluğuma ya da köyümüze olan özlemim, saf duyguları fotoğrafa yansıtma çabamı etkiliyor sanırım. Amatör olarak son 2 senedir uğraştığım bu alanda hobi olarak ilerlemeyi düşünüyorum. Bu şekilde daha çok zevk alıyorum. Psikolog olarak görev yapıyorum ve geriye kalan vakitlerimde sürekli arabanın bagajında gezdirdiğim makinemle gittiğim, gördüğüm yerlerde bir ‘an’ gördüğümde inip deklanşörüme basıyorum.

‘Çocukça Barışma’ isimli fotoğrafımın hikayesi ise şöyle: Aile dostlarımızla gittiğimiz piknikte her zaman her yerde malzeme arayan bir dedektif edasıyla ne çekerim diye düşünürken etrafımdaki minik canlar, saf yürekler, bütün duygularıyla beni beklemekteydi. Aile dostlarımızın çocuklarından başkası olamazdı bunlar ve elimdeki makineyi gören büyüklerimiz hadi bizim çocukları da çek dedi ve o gün modellerim oldular. Ancak gün boyu çekildiklerinden bazen haberleri vardı bazen de gizlice çekildi.

Bu fotoğraf ise; babaları çocukları sallarken, 50mm portre lensiyle yüksek diyaframda derinlik çalışması yaptığım sırada çocukların beni umursamayıp birbirlerine ulaşma çabasında olduğu an. Babalarının bana çocukları sessizce işaret ettiğinde, aniden alan derinliği çalışacağım yakın yerden bir hamle ile geriye doğru kaçarak deklanşöre basmamla habersizce oluştu. Aniden çektiğim için kadrajım yamuktu ve gürültü çoktu. Ben de bunları kontrol etmek adına fotoğrafı bu şekilde kropladım ve sizlerle paylaştım.

Canon EOS 7D, F/2.5, ISO:100, Ens: 1/800, 50mm (1.6 çarpanlı eş değeri 79mm)