Takvalılar kendilerini günahkâr görür

İlk dönem müminleri takvalı olsalar da, kendilerini günahkâr görürlerdi. Allah’a tam bir teslimiyet içindelerdi, Hz. Peygamber’e (s.a.v.) bağlıydılar. Buna rağmen günahlarını çok büyük, ibadetlerini çok küçük görürlerdi.

Hz. Ömer, takvayı Allah’tan korkmak olarak tarif ederdi. Bazıları takvayı imanın muhabbeti olarak tarif ederler. O halde takva dilde değil, amelde ve imanda olur. Muhammed bin vasi der ki: Allah’ı sevdiğini iddia eden nice adam var ki, Allah ona buğz etmektedir.

Allah’ı seviyorsan, imanın içini kuşatmışsa, Hz. Peygamber’e (s.a.v.) bağlıysan, günahın seni rahatsız ediyor, ibadetin sevindiriyorsa, hasedin, kin ve nefretin yoksa takva yolunda adım atmışsın demektir.