Recep İvedik davası!..

Gene Recep İvedik, gene gündem!.. Efendim AVM sinemaları seyirciye seçme hakkı bırakmıyormuş. On salondan dokuzunda Recep İvedik oynuyormuş, seyirci ne yapsınmış.. Millet mecburen izliyormuş..

Yahu 10 sinemadan onuna da “Bir Zamanlar Anadolu” koyun.. Cannes’da ödül almış üstelik.. Bakın bakalım kaç kişi gidecek..

Tüccar hangi mal çok satıyorsa, onu tedarik eder onu vitrine koyar. Ticaretin kuralı bu yahu. Yapmayın.

Efendim, çok izlenmesi filmi “İyi” yapmazmış. Onu kim iddia ediyor ki zaten.. Tarih boyu filmin kalitesi seyirciyle ölçülmedi. Ama gişe ayrı bir konudur, ayrı bir haberdir, iyi magazindir. Her ülkede yazılır.. İşte Türk milletinin düzeyi buymuş.. Yani bana dünya üzerinde gülmek istemeyen bir millet gösterin ne olur?. Hele bugünlerde ülkemin insanını güldüren herkesi kutlarım ben.. Recep İvedik olmasa, birlikte, ayni şeye gülmeyi unutmuştuk yahu..

Olaya öyle bakalım.. Bunları ben söylüyorum. Bugüne dek bir tek ilk Recep İvedik’i izleyen ve çıkınca “Herkes kahkahalarla gülüyordu. Ben hiç gülmedim. Herkes niye güldü, onu da çok merak ediyorum” diyen ben..

Şahan’a rastlamıştım, birkaç gün sonra.. “Ağbi bir gün bir yemek yeriz, ben sana anlatırım niye güldüklerini” demişti. O yemeği bir türü yiyemedik. Sonra bir eleştiri yaptım diye bana küstü. Yıllardır ne yüz yüze geldik, ne tek kelime konuştuk. İşte o ben, diyorum ki..

Sakın ola sosyopsikolojik yorumlara girmeyin. Gidip gülenlere sevinin, siz gitmeseniz bile..

Bırakın bu millet gülmekte birleşsin, yahu!.