Mehmet BARLAS

BAŞYAZI Baykal’ı anlamak zor

Bunca olayı yaşamış ve bel altına vurulan siyasi darbelerin acısını genel başkanlığı bırakmak zorunda kalarak ödemiş olan Deniz Baykal’ın da, kendisini bu üslup bozukluğu havasına kaptırmasını anlamak kolay değil.

Ya sev ya terk et mi?

Hani “Latife latif olmak gerekir” denilir ya... Siyasi söylemin de en azından mantıklı olması gerekmez mi? Evetlerle hayırların karşılaştırılmasını taraflar ölüm kalım savaşı şeklinde değerlendirirse, bu tür bir demokrasi anlayışından kim yararlı çıkar ki? “Ya sev ya terk et” benzeri slogancılıktan Türk siyasetine kamplaşma ve karşılıklı nefret geleneğinden başka ne tür yansıma oldu ki?

Geçmiş deneyler

Demokrasi tarihimizin sayfalarını karıştıranlar, rakip siyasetçilerin birbiri hakkında söyledikleri binlerce çok ağır ve çok ayıplı söz bulabilir. Aynı demokrasi tarihinde birbirine sövüp sayan siyasetçilerin, daha sonra darbeciler tarafından birlikte derdest edildiklerini ve ancak bu şekilde ve asker zoru ile dost olduklarını da görürler. Bunlara bir örnek de 12 Eylül darbesi ile birlikte kampa koyulan Demirel ile Baykal’ın bu şekilde dost olmaları değil midir?

Referandum sonucunun ne olacağına ve bu sonucun siyasete etkisinin hangi yönde olacağına gelince... Bu sonucun “(vet” çıkması aklın ve mantığın gereğidir. “Hayır” çıkması halinde siyaset bir erken seçim arayışına girecek, ekonomi bu süreçten herhalde zarar görecek, Türkiye’yi hedef alan dış komplocular bu durumu mutlaka değerlendireceklerdir. FETÖ ve PKK ile mücadele ikinci plana düşecektir.

“Kimin İzmir’den denize döküleceği” benzeri ayıplı olmaktan öteye densizce yaklaşımlarla, bu referandum sağlıklı değerlendirilemez.