Muhalefetin iktidarı yetiyor, seçmen umurlarında mı ki?
011’de anayasa komisyonunda 4 partinin uzlaştığı değişikliklerin Meclis’ten geçmesine direndiler...
Ardından, hükümetin “siz de anayasa metninizi sunun biz de. Halkın önüne iki teklifle çıkalım” önerisini ellerinin tersiyle ittiler...
16 Nisan’da onayladığımız metnin oluşturulduğu komisyona katkı verip değişikliği şekillendirmek yerine oturumları kilitlemeyi tercih ettiler.
Evet, CHP’den bahsediyorum. Sonuç ne oldu? Ne olacak, her zamanki gibi iki kez kaybettiler.
Hem istemedikleri değişiklikler meclisten geçti hem de yeni anayasaya istedikleri tek bir maddeyi bile sokamadılar.
Yani Türkiye’nin geleceği şekillenirken çırak çıktılar.
Daha da önemlisi, siyaset yapsınlar, taleplerini dillendirsinler, aşama kaydetsinler diye kendilerine oy veren milyonlarca seçmeni “dışarıda” bıraktılar.
2ysa demokrasinin temel kuralıdır... Siyasi aktörlerin “şehirdeki oyuna” kendi “hikâyeleriyle” katılmaları esastır.
Aksi halde demokrasinin nimetlerinden mahrum kalır, oyunu da bozarsınız.
Eskiler boşuna dememiş işte, tarlada izi olmayanın harmanda yüzü olmaz diye...
Yine aynı hatanın eşiğindeler.
16 Nisan’ın üzerinden 1.5 ay geçti, referandumun zorunlu kıldığı uyum yasalarıyla ilgili tek bir plan, proje açıklamadılar seçmene.
2ysa kendilerine, referandumda itiraz ettikleri maddelerin bazılarının dengelenmesi fırsatı sunan bir yasama süreci var önlerinde.
Yeni Cumhurbaşkanlığı modelinde demokrasinin işlevsel kılınması için elzem olan siyasi partiler ve seçim yasası değişikliklerinde etkin olabilirler.
Ama bakın görün, yine katılıp, şekillendirmek yerine, söz konusu değişikliklerin görüşüleceği platformları tıkamayı, kilitlemeyi tercih edecekler.
Dün Kemal Bey de başka bir konunun görüşülmesini engellemek için milletvekillerine “Meclis çalışmalarını tıkayın” emri vererek rotalarını işaret etti bile.
Çünkü hedefleri yönetmek değil ülkeyi yönetilemez kılmak.
Muhalefetin iktidarı fazlasıyla yetiyor da artıyor bile kendilerine.
Seçmen kimin umurunda?